Krwawa Rzeka

Wydawała się być osamotnionym aniołem... samotnym, którego kiedyś ktoś zranił. Przeczucia mogły go mylić... ledwo się znali. Czym jest miłość? czym jest miłość wedle prawa? na pewno przez nią nie będziesz roniła łez, ona nie da Ci powodów do cierpienia. Miłość? daje siłę... pozwala na chwilę zapomnieć o swych egoistycznych myślach, jest się podporą dla partnera... on jest wszystkim. Miłość nie daje powodów do zazdrości, nawet jeśli jesteście daleko od siebie... ona pozwoli wam to przetrwać. Więc skąd miał pewność? skąd miał pewność, że to nie jest zauroczenie? czym ono właściwie było... Zauroczenie? dzięki niemu masz ciągłe wątpliwości, ono Cię niszczy... nie pozwala na chwilę oddechu... to obsesja.
Miał obsesję na jej punkcie? przecież myślał, że ona jest mu wszystkim... to nie ma znaczenia. Ona nie wie... nie wie, że mogłaby być jego całym światem... iskierką w mroku... nadzieją.

-Uwierz mi znam się na sprawach miłości. - mruknął do suczki, która sprzeciwiła się temu.
-Zresztą nawet jeśli to tylko przyjaźń, to tylko kwestia czasu. - rzekł ze spokojem siadając na ziemi i zastanawiając się nad swoją przyszłością. Asmodeusz zapewne udał się w swoich pilnych sprawa, alfowanie to ciężka sprawa. Ciekawe kto wyszkoli tą dwójkę maluchów.

Chyba jednak się nie znał. Ale samiczka postanowiła nie wdawać się z nim w dalsza dyskusję, która była niepotrzebna. Ona wiedziała swoje, on również, więc konwersacja by do niczego nie doprowadziła.
- Jasne.
Odpowiedziała jedynie.
- Tak właściwie, to jak Ci na imię?
Nie pamiętała by się przedstawiał.

Czasami straci wiedzą o wiele więcej niż młodziutkiej i głupiutkiej suczce się wydaje. Postanowił zakończyć tę konwersację o miłości, gdy tak naprawdę nikt go nie rozumie. Ciekawe jakby wyglądało jego życie gdyby nie był krwistym? Po takim rozmyślaniu uniósł uszy ku górze, ponieważ usłyszał pytanie.
-Forneus. - rzekł krótko i nawet nie oczekiwał, że ona zdradzi swoje imię. Zastanawiał się nad przyszłością....

Co robił? słuchaj ich rozmowy... Był nieco zmęczony, zatem postanowił się zwinąć w kłębek... i z tej pozycji ich obserwował. Jest noc... jest zimno... u niego w Kraju byłoby to niedopuszczalne, chociaż? kto wie... nocą bywa chłodno wszędzie. Wsunął nos pod ogon. Lady była samicą, która posiada własne niezmienne zdanie... cóż. On jak na razie rzadko się odzywał... ale to minie.

Ziewnął. Ułożył łeb na swych łapach i nadal poddawał się rozmyślaniom. Asmodeusz zapewne by kazał mu porywać czy cokolwiek zrobić, ale jak porywać skoro nie widać przyszłych ofiar? Prychnął zniechęcony. Nie jest miłośnikiem tych spraw, a szkoda. Uważnie obserwował dwójkę maluchów.

Nie czekając na jakiekolwiek odpowiedź ze strony szczeniaka wstał na łapy. Musiał odszukać Raizela, a potem powrócić do Accali, gdyż pomimo bycia rodziną to możliwe zagrożenie. Wybył. NMMT

On również wybył...

Szybko przedzierała się przez las pokonując coraz większy dystans oraz zostawiając coraz więcej śladów swych łap na śniegu. Każdą napotkaną przeszkodę ominęła pozostawiając daleko za sobą.
Po jakimś czasie jej oczom ukazała się nienaturalnie czerwona rzeka - zjawisko to wzbudziło w niej niemałe zainteresowanie. Nie miała wcześniej styczności z czymś podobnym. Stanęła na brzegu, kierując swoje ślepia na taflę lodu, pod którym płynęła woda. Chwilę później potrząsnęła gwałtownie łbem i rozejrzała się. Doskonale wiedziała, dlaczego się tutaj znalazła, doskonale wiedziała, co chce tutaj osiągnąć. Jest intruzem, nie należy jeszcze do Krwawej Pieśni - nie powinna długo czekać, ktoś zaraz się pojawi. I na to właśnie czekała.

Malamut ponownie pojawił się na terenach stadnych, po krótkiej chwili ślepia spoczęły na dorosło-młodej suce aussie.
-Sinevo, czego tu szukasz? - malamut nieco spojrzał na nią z góry, i był w średnim humorze. Więc niech się lepiej streszcza, choć z reguły nowi wpadają tu w jednym celu.

Suka wypatrzyła Krwistego już z daleka - och, trudno byłoby go nie zauważyć. Posiadała bardzo dobry wzrok, poza tym, Asmodeusz był znacznie wyższy od przedstawicieli swojej rasy, bardziej umięśniony. Zastrzygła uszami po czym skinęła psu łbem. Ach, te maniery. Wypadałoby zrobić dobre pierwsze wrażenie, prawda? - Ysbine - przedstawiła się wzrokiem mierząc psa od łap do głów, przy czym musiała zadrzeć nieco łeb - Sinevo - powtórzyła we łbie domyślając się, że jest to stadne przywitanie.
Malamut jest samcem alpha - nie ulega to żadnej wątpliwości. Jego chód, ton - była tego bardziej niż pewna, choć nie znała go. Nie mogła się mylić - Chcę dołączyć do Krwawej Pieśni - odparła po chwili co pewnie też nie zdziwiło psa.

Faktycznie był dość potężny ale co się dziwić alfie nie? Prócz każdej cechy swojej rasy odróżniał go wzrost i często ogon zwieszony między zadnimi łapami a nie zakręcony nad grzbietem.
-Asmodeusz, to się domyśliłem nie jako czego oczekujesz po nas a co dasz w zamian. - trochę to dasz w zamian brzmi obłudnie, przynajmniej jemu się tak zawsze wydawało ale co jak co wcale nie chodziło o dawanie zadka tylko bardziej fizyczno-psychiczne rzeczy jak tortury,polowania,walki, oddanie itd itp.

A kto tu mówił o oddawaniu się? Przybycie na teren stada, które znane jest z brutalności i gwałtów w stanie, w jakim obecnie się znajduje - redakcja przypomina; cieczka - nie musiało się zakończyć dobrze, to fakt. Nie była głupia, była odważna, nieustraszona. Była nie do ruszenia. Potrafiła bronić się choć liczyła na to, że ci naprawdę silni będą potrafili wstrzymać swoje rządzę.
A tak poważnie, to userka nie przywiązuje zbytniej uwagi do liczb i zwyczajnie zapomniała o tym, lel.
W końcu przyszedł czas na zastanowienie się. Czego oczekuje? Co może dać w zamian? Tak naprawdę zależy to od tego, co Asmodeusz chce usłyszeć - Jestem lojalna - to się okaże - Potrafię się dostosować; mogę walczyć, polować. Posiadam również trochę wiedzy z zakresu zielarstwa, wykonam każdy rozkaz - dodała wyliczając. Jakaż ona wszechstronna! Ale nie kłamała. Spuściła łeb przez chwilę wpatrując się w ziemię po czym wolno zaczęła go podnosić intensywnie wpatrując się w oczy Asmodeusza - Chcę być na szczycie, tak jak każde z was - powiedziała w końcu przymrużając oczy - Możemy pomóc sobie nawzajem, eliminując wrogów i znajdując się tam razem. Czy to nie o to właśnie chodzi? - spytała.

Pies dopiero z opóźnionym zapłonem wyczuł zapach cieczki u suki ale jakby to w ogóle nie ruszało. Gdzieś tam była Nyks i to ona zajmowała się zaspakajaniem jego rządz, choć pewnie młodą powabną suką by nie pogardził.
-Brakuje nam psów znających się na ziołach, obecny medyk zaginął gdzieś w akcji. Każdy krwisty ma teraz zadania do wykonania, wykonaj je to cię oznakuje. - nie były trudne, a w końcu coś trzeba było robić w stadzie bo obijanie się nikomu nie służyło.
-Witamy w stadzie. - odpowiedział skinając jej pyskiem.

Na to liczyła, w końcu Asmodeusz był alphą, był dorosły i powinien umieć nad sobą panować. Zostanie medykiem w przyszłości, gdyby była taka możliwość, odpowiadałoby jej. Posiada wiedzę, ale jak już ustaliliśmy, nie jest ona zbyt duża. W ten sposób mogłaby ją rozszerzyć, a zielarstwo to coś, co jej odpowiadało i interesowało. Oblizała kły cofając się - Wspaniale, idę je wykonać - odparła do psa - Do zobaczenia - dodała i ruszyła w głąb lasu znikając. Show must go on.

Przybyłam tu by zobaczyć jak teraz wyglądam po oznaczeniu i trochę odpocząć. W prawdzie skóra trochę dalej bolała, ale to przecież nic w porównaniu z moim największym bólem. Usiadłam na kamieniu który znajdował się przed rzeką. Gdy chciałam zobaczyć swoje odbicie coś mi w tym przeszkodziło. Wyczułam że ktoś ktoś się zbliża, jednak nie czułam go. Niestety, nikomu nie mówiłam ale nie czuję zapachów.Nie zwracałam największej uwagi na otaczające mnie żywe istoty.

W kierunku samicy toczył się nakrapiany, gruby szczeniak. Nie byłoby w tym nic niezwykłego, gdyby nie fakt, że toczył się jak najbardziej dosłownie. Chrząkał głośno i pokwikiwał, kiedy cielskiem prasował kolejne zaspy.

Odwróciłam głowę ku nadchodzącej puchatej kulki. No może...nie puchatej lecz pomarszczonej. Podniosłam brew. Wstałam i odwróciłam się do przybysza. Gdy nagle, potknęłam się o kamień i potoczyłam się do małych łapek szczeniaka. Popatrzyłam na niego z dołu. Ale sweet...
- Witaj, jestem Raina.- zaśmiałam się tym nietypowym przywitaniem.

Z absurdalną prędkością stanął na łapach i odskoczył, kiedy samica wylądowała tuż przed nim. Zmarszczył pysk, odsłaniając szczenięce, choć podejrzanie mocne i duże, kły. Zamiast odezwać się, warczał na Rainę.

Wstałam zdziwiona na zachowanie szczeniaka. Usiadłam. Miał duże kły. Jednak mógł jedynie mnie zadrapać. Za to ja, miałam mocne i wielkie kły które szybko wbiły by się w jego skórę gdybym nie była z jego stada. Wyciągnęłam łapę by zobaczyć jak zareaguje. Czy będzie chciał ugryźć czy co.
- Zakładam że jesteś kimś ważniejszym i z tego stada co ja, prawda?- odpowiedziałam warknięciem ukazując stopniowo zaostrzone kły.

Nim wysłuchał do końca samicy, zdążył już rozewrzeć szczęki i wyeksponować dosłownie każdy, biały ząb. Kiwnął łbem na tak, później na nie i znowu na tak. Rozumiał, co mówiła Raina, ale nie potrafił jej odpowiedzieć ani werbalnie, ani niewerbalnie. Zaczął iście pokazowo napinać każdy mięsień po kolei, jakkolwiek tłuszcz przyćmiewał ich wspaniałość.

Samczyk kiwał głową na nie, na tak aż się pogubiłam. Napinał się pokazowo. Uśmiechnęłam się. Słodki był i niebezpieczny dla życia wielu małych zwierzątek. Spojrzałam na niego i wstałam.
- Będę się zbierać, mam obowiązki do wykonania.Ale jeszcze troszeczkę odpocznę.. ruszyłam z miejsca.
[z.t dla mnie]

Przylazł na zebranie stadne, czekał.