Krwawy Dworek

Szlachetna, rasowa suczka weszła do pomieszczenia z kominkiem. Rozejrzała się po nim.
- Hm, nawet tu zacnie - powiedziała sama do siebie, stosunkowo wesołym głosem. Zaczęła obwąchiwać z ciekawością znajdujące się przedmioty, co jakiś czas zerkając i nasłuchując, czy nie zbliża się ktoś tutaj. Była bardzo ciekawa tutejszych psów. Byłoby idealnie nawiązać konwersację w tym eksluzywnym pomieszczeniu - pomyślała, po czym wyśmiała samą siebie wewnątrz swojej głowy. Myślałby kto, że zawsze jest taka elokwentna i robi za arystokratyczną damę. Ale przynajmniej czasami można przywdziać taką maskę. It's so much fun.

Malamut ponownie pojawił się na terenach stadnych, zaczynało go to już na prawdę nudzić ale zrobić? W końcu dotarł za nową wonią do krwawego dworku, nie rozsądnie było tu przychodzić bo tylko się tu znakowanie złażą ale cóż.
-Sinevo. - odparł do suki która znajdowała się w tym dworku, przypominała setera przynajmniej coś dla odmiany niż haszczak.

O, w końcu ktoś przyszedł. Oglądanie i obwąchiwanie pomieszczenia zaczynało już jej się nudzić. Zmierzyła wzrokiem osobnika, który się tu pojawił. Wyglądał na samca o dość pokaźnej budowie, w dodatku jego sierść pokrywało futerko! Jak pluszowego misia - pomyślała sobie seterka, śmiejąc się w myślach. Skinęła do niego głową.
- Sinevo - powtórzyła po psie. Brzmiało jak rodzaj lokalnego powitania. To dość popularne, że konkretne stada czy rejony mają swoje autorskie słowa na powitanie. Większość psów wybałusza oczy, gdy słyszy coś takiego. Ruby po prostu powtarzała. Jeśli się myli, to najwyżej okaże się, że zrobiła coś głupiego - ale przecież ten drugi osobnik też zrobił coś takiego, co nie?
- Rozumiem, że należysz to tutejszego stada? - spytała śmiało. Raczej nie lubiła milczeć, skoro można było zadawać pytania i nawiązać jakiś kontakt.

Samiec zastrzygnął uchem kiedy powtórzyła za nim powitanie stadne ale nie skomentował tego.
-Tak, a ty w jakim celu tu przybyłaś? - mruknął siadając na wilczym zadzie na podłodze. Był ciekawy co mu odpowie, w końcu każdy kto chciał dołączyć zawsze miał coś ciekawego do powiedzenia.

Suczka nie usiadła ani nawet nie stanęła w miejscu - cały czas krążyła po tym niewielkim pomieszczeniu i wcale nie wyglądało na to, żeby spacerowanie w kółko miało jej się znudzić. Po co tu przyszła? Hm, właściwie dobre pytanie. Uśmiechnęła się tajemniczo.
- Przyglądam się tym terenom i temu stadu i myślę, że mogłoby się wzbogacić o moją skromną osobę - powiedziała spokojnie, choć w głębi siebie wyśmiewała ten dodatek o skromności. Jak dobrze, że w takich wypadkach potrafiła zachować kamienną twarz. W końcu śmianie się w twarz Alfie pewnie nie wpłynęłoby zbyt dobrze na jej los, prawda?

Samiec obserwował jej ruchy, cóż on już był nie jako wiekowy a może raczej lenistwo pchało go do tego że nie chciało mu się łazić?
-Dlaczego uważasz że się tu nadasz? - mruknął, oh stara śpiewka chce dołączyć bo się nadam bo coś tam jakby mógł to przewróciłby oscentacyjnie oczami.

Przez gadanie o braku weny mi spadła.

- Hmm - mruknęła zagadkowo, dalej nie przestając się poruszać. Doskwierał jej chyba nadmiar energii w tym momencie. - Za pewne przydałabym się w każdym stadzie. Ale nie dla każdego chcę pracować - w końcu zatrzymała się przed psem. Chciała mu spojrzeć w oczy, ale dopiero teraz zorientowała się, że alaskan jest sporo wyższy od niej. Skończyła więc w śmiesznej pozycji z zadartym pyskiem. Pfff. I tak wyglądam nieziemsko - pomyślała sobie przekornie.
- Potrafię szpiegować. Dowiadywać się wielu rzeczy. W ogóle potrafię wiele rzeczy, ale nie o tym. Podoba mi się koncepcja porywania. I dążenia do władzy - w jej oczach pojawił się błysk podniecenia - tak. Władza to to, co mnie przyciąga. Poza tym tortury też brzmią jak niezła zabawa - ostatnie zdanie dodała wesołym tonem. Jakby mówiła o zabawie w chowanego czy czymś równie niewinnym.

Słysząc jej odpowiedź malamut uniósł jedną brew do góry wsłuchując się w jej słowa. Gdy suka zatrzymała się koło niego malamut tylko westchnął, nie lubił zbyt dużej bliskości dlatego suka mogła zauważyć ba nawet poczuć jak się odsuwa od malamuta.
-To trochę zbyt mało by zostać jedną z nas, każdy z was tak mówi władza,krew bla bla. - mruknął znudzony jedną i tą samą śpiewką z ust nowych.

Jego odpowiedź nieco zbiła ją z tropu. W sumie to kim on jest, żeby tak negować jej wypowiedź? Starała się jednak nie okazać swojego zmieszania. Uśmiechnęła się do psa, dając sobie w ten sposób więcej czasu na wymyślenie odpowiedzi.
- Czy sugerujesz, że powinnam w jakiś sposób udowodnić, że nadaję się do tego stada? Czy mam to potraktować jako wyzwanie? - zapytała w końcu. Wyzwanie, tak, to to, co w sumie by ją ucieszyło. Uwielbiała udowadniać innym, jaka jest dobra. Co prawda w przeszłości niektóre zadania ją nudziły i rezygnowała z nich na koszt dobrej zabawy lub po prostu lepszego zadania - ale ciii, nikt nie musi tu o tym wiedzieć.

Widział lekkie zmieszanie suczki to też uśmiechnął się nie znacznie.
-To nie jest wyzwanie, ale musisz mnie przekonać że się tu nadajesz czymś więcej niż tylko bełkotem o władzy i krwi, bo takich mamy na pęczki co możesz nam dać a czego oczekujesz od stada. - czy malamut wszystkie informacje normalnie miał wytargiwać z nowo poddanych? A raczej kandydatów na takich?

z.t

- Co mogę zaoferować... - powiedziała niby to zastanawiając się, i zaczęła znowu chodzić po pomieszczeniu. - Potrafię dotrzymywać obietnic. Wykonywać rozkazy. Nawet te... bezwzględne. Właściwie nie ma rozkazu, którego bym nie wykonała, jeśli tylko wydaje go odpowiednia osoba - to akurat było nie tak dalekie od prawdy. Ruby nie miałaby zahamowań, jeśli trzeba by było zrobić coś trudnego, albo okrutnego. Albo niemoralnego. Pff, niemoralność powinna być jej oficjalnym drugim imieniem.
- Oczekuję w zamian... wsparcia. Zaufanego towarzystwa. Byleby nie było zbyt nudne, ale o to chyba się nie muszę obawiać w tym stadzie, prawda?

(*nieznacznie, plz ;-;)

Wsłuchiwał się obecnie w ciszy w słowa suki, cóż obecnie każde łapy przydadzą się w stadzie dlaczego miałaby nie dostać szansy?
-Dobrze witamy w stadzie, ale nim cię oznakuje musisz się wykazać wtedy będziesz pełnoprawną krwistą. - odpowiedział z lekkim uśmiechem na pysku, cóż oznakowanie to ważna rzecz w stadzie i nie od razu każdy nosi z dumą znak oraz idące za tym umiejętności.
-Co do towarzystwa liczę że znajdziesz sobie kogoś tu, choć bywa z tym ciężko do zobaczenia. - odparł po czym znikł.

z.t

- Będę się starała udowodnić moje możliwości - odpowiedziała pokornie Alfie. W sumie tak, zamierzała to zrobić. Brzmi jak całkiem dobra zabawa. Może poznają się na jej wartości, jeśli kogoś porwie?
- Do zobaczenia - rzuciła jeszcze na odchodnym i widząc, że pies się oddala, rozejrzała się po pomieszczeniu. Chyba nic tu po mnie - pomyślała i wyszła. /zt

Dobermanka przekroczyła progi dworku. Nie był duży, bo Shapira wyobrażała sobie dworek władcy duży i wypasiony, w końcu władca to władca, nie ?
Nie widziała Asmodeusza więc usiadła i czekała aż się pojawi.

Co macie z tym dworkiem, on jest tylko do znakowania no i nie możesz znać kogoś kogo nie widziałaś na oczy oO. Malamut ponownie pojawił się w krwawym dworku, zaczynali go mocno irytować nowi tym że akurat się tu zapuszczali swoją drogą jak włazili przez zamknięte drzwi?
-Sinevo. - powiedział do dobermanki znajdującej się w pomieszczeniu.

Dobermanka odwróciła swój łeb w strone przybyłego tu malamuta. Domyśliła się że to przywódca krwistych. Zmierzyła go swoim przerażającym trochę spojrzeniem. Jak na malamuta był dość wysoki, wyższy od Railie która mierzyła 71 cm, a w sumie to i tak troszkę więcej niż zazwyczaj ma suka dobermana.
-Witaj, Shapira.- mruknęła wstając i zmierzając powoli w stronę przywódcy. Wiedziała że pies przywitał się w przywitaniu stadnym.
- A więc jestem tu by spytać czy mogła bym dołączyć do stada. -powiedziała niskim tonem, jej oczy skupione były na psie. A zresztą gdzie miały być, skoro właśnie z nim rozmawiała.

// Co do dworku - idk, pisałeś, że mam wpaść gdziekolwiek, więc nie wiem, czemu masz pretensje o to, co kto wybrał xP //

/czytanie opisu terenu się kłania :D, w końcu jak się nazywa Railie czy Shapira/
No tak on był dość wysoki jak na przedstawiciela swojej rasy co poradzić.
-Asmodeusz, dlaczego mielibyśmy cię przyjąć? - odpowiedział suczce, nie chcąc jednocześnie przeciągać w nie skończoność.

/kurde, no. Myli mi się z postacią z poprzedniego wh, sorry xD//
Słysząc pytanie psa, w pierwszej chwili nie wiedziała co odpowiedzieć. Nie spodziewała się takiego pytania.
-No więc sądzę że mam spore doświadczenie, bez problemu mogła bym pomagać stadu. Po za tym stado doskonale opisuje mój właśnie charakter. Po za tym jestem dość silna, wiadomo że dodatkowe łapy chyba przydały by się stadu, co ? -powiedziała spokojnym tonem, jej oczy nie wyrażały żadnych emocji. -Nie wiem jak mogła bym udowodnić że jestem na tyle dobra by dołączyć do tego stada, ale no mogę powiedzieć że w stu procentach się nadaje. Choć w sumie nie mi tu oceniać.-dodała po krótkiej chwili zastanowienia.

/spoko, sory nie mam siły się rozwodzić/
-Dobra, każda para łap się przyda ale nim cię oznakuje wykaż się wtedy ponownie się spotkamy. - odparł po czym wybył.

z.t

Słysząc słowa psa uśmiechnęła się delikatnie. -dziękuje-mruknęła i wybyła tuz za psem.
Zt.

W poszukiwaniu Alfy dotarła aż tutaj. Zamknęła ciężkie wrota za sobą, darując sobie słowa typu: Halo! Czy ktoś tu jest!? Nie widziała nikogo, więc nie było sensu wypowiadania aż tylu wyrazów na wiatr. Trzeba je oszczędzać. Chyba.
Podeszła do sporego stołu do znakowań. Mruknęła coś niewyraźnie pod nosem. Powinien się tu gdzieś pojawić, więc przysiadła, rozkoszując się w oczekiwaniu.

Malamut pojawił się na terenach stadnych, miał oznakować sukę partnerkę swojego syna choć ofcjalnie tego nie wiedział snuł na razie tylko domysły. Po wejściu do krwawego dworka udał się do głównej sali gdzie dostrzegł suczkę która rozgościła się przy stole.
-Sinevo, co nowego. - zasiadł na podłodze koło stołu z narzędziami. Może dowie się jakiś nowinek? Czekał.

Plunęła gdzieś w kąt, gdy zauważyła, że Alfa przybył. Wreszcie - pomyślała, wstając na cztery łapy.
- Sinevo - rzuciła instynktownie. Taki zwyczaj. Uśmiechnęła się bez entuzjazmu. A może jednak? Chciała to załatwić szybko. Ale jednak chciała. Cóż, nie chce być hańbą tego stada, woli iść przed siebie, po krętej drodze. Lepiej jest osiągać sukcesy niż pozostawać w tyle. - To zależy... - odpowiedziała na drugą część jego wypowiedzi. - Ja na przysięgę.
Wolała nie owijać w bawełnę i od razu to wyjawić. Po to tu przyszła; nie po to, by gadać i gadać, lecz po to, by zrobić to, co dawno powinna była wykonać. Cóż, jednak w życiu stają różne przeszkody, nawet miłość, która wydaje się być ideałem.