Upiorny Dworek

Wbiła bo autorka nie potrafi lepiej na komie.

Doszedł.

Stara brama zaskrzypiała gdy suczka popchnęła ją by wpuścić ją i jej towarzysza do środka, sama była tu tylko raz więc nie znała wielu sekretów domu...w sumie mieszkała tu tylko dlatego, że zjawa nadal podpowiadała jej, że najlepszym wyborem jest ten oto dwór który był jej mieszkaniem zanim wszechmogący zamknął ją w ciele suczki która była teoretycznie przodkiem Fox. Sama zjawa przechodziła co pokolenie na suki z rodziny White, jeszcze nigdy samiec nie został zaszczycony obecnością demonicy w swoim ciele chociaż przechodzi ona na najstarsze dziecko lub osobę która będzie przy śmierci jej obecnej nosicielki. Sam brat Fox i ona sama byli przy śmierci jej rodzicielki a to na nią spłynęło to diabelstwo. W końcu wrota rozwarły się wpuszczając ich na cmentarz otaczający domostwo które majaczyło gdzieś w oddali...wyglądało dziwnie i raczej nie zachęcało do odwiedzin a jednak nosicielka Elope skierowała swe kroki w stronę budynku manewrując pomiędzy marmurowymi nagrobkami obsypanymi zwiędłymi kwiatami, były to czarne i czerwone róże które obecna właścicielka posiadłości uwielbiała. Sam zapach i wygląd kwiatów sprawił iż jej źrenice stały się jeszcze cieńsze, jak widać to wszystko trafiało w gusta White i Elope. Po dosyć długiej drodze przed ich oczyma ukazały się czarne drzwi wykonane z dobrej jakości drewna a na dodatek ozdobione złotymi i srebrnymi elementami które pięknie błyszczały w mroku spowodowanym olbrzymimi drzewami które przysłaniały  słońce, to wszystko wydawało się tak mroczne, że w sumie nawet piękne i zachęcające do zwiedzenia. Suczka otworzyła drzwi wchodząc do środka i nie czekając, aż jej towarzysz cokolwiek powie wyjęła z najbliższej szuflady butelkę starego czerwonego wina i dwa lekko zniszczone kieliszki. Sama butelka pozbawiona była jakiegokolwiek przedmiotu który mógłby zapobiec wylaniu całej zawartości poprzez przewrócenie, dlatego Fox nie miała problemu z nalaniem do obu naczyń sporej ilości trunku po czym postawieniem butelki z resztką wina na drewniany stolik, lekko popękany jednak nie groził zawaleniem.
-Rozgość się. Mam nadzieję, że nie muszę cię oprowadzać.-powiedziała rozglądając się po pomieszczeniu zwanym salonem. Usiadła na czerwoną kanapę, troszeczkę podniszczoną jak zresztą wszystko w tym domu. Szybko wypiła zawartość kieliszka po czym skierowała swój wzrok na czarnego, powoli domyślała się co miał na myśli, alfa miał zamiar ją przelecieć...a czego innego można by się po nim spodziewać ? Ale z nią nie jest tak łatwo, chociaż on pewnie już wiedział, że suczka miała do niego słabość...pomyśleć, że tak szybko zakochała się w Cedriku.
//Nie mam czasu bo lecę na zakupy, dlatego post krótki <3

Basior szedł wolno, rozglądając się łapczywym wzrokiem po otoczeniu. Ciekaw był, gdzie samica pragnie go zabrać... no cóż, po niej to się mógł wszystkiego spodziewać. Gdy ta jednak przyprowadziła go do jakiegoś zamczyska trochę się zląkł, jakby niepewny jej zamiarów. Wciąż jej dokładnie nie znał, więc zbytnio nie wiedział, czego można się spodziewać; pewny jednak był, że posiadłość na którą wchodził należała przynajmniej w małej cząstce do White, lub tam pokoleniem. Aura miejsca pasowała do niej, tak samo tajemnicza, upiorna nawet nieco ekscentryczna, odpychająca inne istoty. Cedrikowi jednak to zbytnio nie przeszkadzało, zdążył przynajmniej trochę dojrzeć tą uroczą stronę, która raczej nie była przesłodzona czy bezwzględna... żałował tylko, że odkrywanie jej trwało tak długo, przeciągle, dosyć trudno. Stanąwszy w miejscu spojrzał za siebie, machając końcówką ogona. Tak wparować bez niczego było trochę dziadowskie, tak więc postanowił zniknąć na chwilę, w celu poszukiwania jakiegoś dzika czy jelenia, na którego mógłby zapolować. Skradając się między małymi krzewami i drzewami zdążył wyłapać kilka królików czy mysz, jednak zignorował je, szukając czegoś większego. Dopiero gdy zaszedł w głąb lasu, dostrzegł grupkę dzików, tarzających się beztrosko w błocie. Bez zastanowienia zaatakował, co poskutkowało upolowaniem jednej świni, jak i niewielkich ran, które powstały na wskutek ślepego uderzania broniącego się zwierzęcia. Samiec szybko przytargawszy ofiarę, skierował się do pokoju w którym przebywała Fox, by rzucić dzika na stół, przy czym przewracając swój kieliszek z winem. Nie musiał pić, wystarczyło, że się suka upije i już... może po prostu nie przepadał, ot. 
zakochała się
ZAKOCHAŁA SIĘ
jakby potrafi czytać w myślach wybuchnąłby głośnym śmiechem, acz niestety nie potrafił, meh. Patrzyła się na niego dosyć dziwnie, a, że on nie potrafił odczytywać kobiecych sygnałów, zbliżył się niebezpiecznie do niej, nie dotykając jej jednak żadną częścią ciała.
- Coś szybko minęło, że nawet się nie obejrzałem, a mnie mianowali na Alfę- mruknął, by ostatecznie położyć się obok niej.- Może to dość niespodziewana propozycja, acz chciałbym dać ci dwa tytuły...- westchnął, kładąc łeb na łapy- bycie partnerką Alfy, jak i zdobycie tytułu Bety... chciałabyś? - łypnął na nią okiem, podnosząc brew.- Nie daje takowych propozycji byle komu, możesz przyjąć jedną, jeśli tylko chcesz- dokończył, biorąc nura w jej sierść. A co tam, jedynie mu z plaskacza da...

Wiatr zahuczał złowrogo wprawiając w ruch futro suczki, wilk wybył na polowanie zostawiając drzwi otwarte, nie sprawiało jej to wiele różnicy.
Nuuuuuudziiiii miiiii sięęęęęęęęęęęęęę Foxxxxxxxiii.
Ten sam pusty głos rozległ się w jej głowie, Gniew zacisnęła powieki po czym z nagłym napływie złości pochwyciła swój pusty kieliszek i pozwoliła mu przelecieć przez cały pokój by wylądować w dwóch kawałkach na podłodze.
-Cholera.-mruknęła sama do siebie po czym zgarnęła zbite naczynie i wrzuciła je do dziury w podłodze przykrytej kamieniem co najwyraźniej służyć miało za śmietnik.
TO BYŁO STRASZNIE CENNE IDIOTKO!!!
A ty mnie strasznie irytujesz...idź straszyć gdzie indziej.
Podeszła do drzwi wypatrując powrotu wilka a jako iż nie pojawił się na horyzoncie zeszła powoli po marmurowych schodkach aby wybrać się na przechadzkę po cmentarzu. Mnóstwo kości i zniszczone groby, jeden był spalony i był to właśnie ten przy którym przysiadła...był przypalony co było znakiem spaleniem zdjęcia na którym widniała jej matka. Nie pamiętała o niej nic, wiedziała tylko po podpisie na zdjęciu, że jest to jej rodzicielka która najwyraźniej bardzo ją kochała. Sama Elope wiedziała wszystko o swojej byłej nosicielce i o tym wszystkim co tu się działo jednak milczała i nigdy nie ma zamiaru o tym wspomnieć...nie należała do demonów które lubią pomagać czy też współpracować, dlatego też nadal wciskała wszystkim kit o tym, że również nic nie pamięta i nie ma zielonego pojęcia co tu się odbywa. Ułamała kawałek rogu psa apokalipsy i powoli umiejscowiła go na grobie.
-Wracasz już czy nie ?- zapytała samą siebie jakby chciała zapytać się Cedrika, jej głos jak i mimika wyprane było z jakichkolwiek emocji, nic jej praktycznie nie ruszało no w sumie jak już dobrze wiecie tylko przy Cedriku i Anielicy ukazywała choć cząstkę swych emocji. W środku była delikatna i każdy najmniejszy ruch może zniszczyć jej psychikę na której leżą wszystkie złe wspomnienia i myśl o tym, że ma w sobie potwora i sama nim jest. Jednak nigdy nikt tego zapewnie nie odgadnie, nikt nie będzie miał szansy.
ZIMNO MI!!!!!!!!
Krzyk Elope przejechał po wszystkich myślach Fox a więc ta wróciła do środka zostawiając otwarte drzwi by widzieć nadchodzącego samca. Przymknęła oczy, jednak po chwili rozwarła je gwałtownie widząc jak kieliszek roztrzaskuje się o podłogę pod wpływem uderzenia dzika.
-Fajnie, że przyniosłeś nam coś do jedzenia jednak cóż...roztrzaskałeś mój ostatni kieliszek dla gości.-mruknęła uśmiechając się lekko, nie była zła nawet trochę, nawet lekko się zaśmiała ignorując rozlane wino i kawałki naczynia walające się po całej podłodze..dostanie bure od Elope jednak tak szczerze to miała na to wszystko wywalone.
-Nie wiemy, jakimi istotami tak naprawdę jesteśmy, aż do momentu przed naszą śmiercią. Ty się jeszcze przekonasz, że nie bez powodu trafiłeś na to stanowisko.-powiedziała wbijając w niego swe spojrzenie gdy ten klepnął się blisko niej, bardzo blisko gdyż kanapa nie należała do szerokich wygodnych nowoczesnych mebli na którym pomieści się wiele osób. Kolejnego jego słowa lekko ją zaciekawiły by jednak w pewnym momencie na chwilę przymknęła oczy i odetchnęła głęboko. Obiecała sobie, że nigdy się nie zakocha, obiecała do cholery ! A jednak Cedrik ją po prostu zmiękczył.
-Inni boją się i nienawidzą tych, których nie rozumieją. Ale ja niezależnie od każdej twojej decyzji będę cię kochać...ciebie i stado.- powiedziała wzdychając ciężko, czy ona naprawdę się na to nadawała ? Czy będzie dobrą betą ? Czy Cedrik nie zasługuje na kogoś lepszego ? Poczuła jak wilk po prostu zanurkował w jej długim zadbanym futrze. 
-Przyjmuję obie Cedriku.-powiedziała uśmiechając się lekko po czym delikatnie trąciła go nosem w pysk, chyba tylko przy nim czuła się tak swobodnie.
//Krótko ale nie chciało mi się dalej pisać xD

Cedziu robi małe zw ;w;

Wybyła bo Ced nie wracał.

zt.//