Krwawy Dworek

Wywróciła jedynie ślepiami na słowa Steele'a, bo za chwilę skupiła się na Przywódcy, coby przekazać mu, jaki kolor znaku sobie wybrała.
-Czerwony.- Mruknęła, oblizując wargi i wlepiając wzrok w stalowy pręt, którym Asmodeusz znakował swoich członków stada.
-Jeszcze się zobaczymy, Kapitanie.- Zawołała za Stalowym. Cudowne pożegnanie sobie wymyślił, nie ma co! Zawsze ją tym ogonem w którymś miejscu musiał pacnąć.

Złapał odpowiedni pręt i począł go rozgrzewać nad kominkiem, potem zatonkał w odpowiedniej mazi i przytknął jej tam gdzie chciała mieć znak.
-Widzimy się na spotkaniu. - odparł po czym znikł.

z.t

Siedział przez chwilę sam, rozglądając się i zastanawiając, cóż mógł teraz począć. Co prawda do zebrania zostało jeszcze trochę czasu, postanowił więc to jakoś wykorzystać i może pójść na polowanie.
z.t

Wybyła.

zt.

Przekroczył próg dworku nucąc pod nosem zapewne jakąś szantę, męcząc przy tym radary uszne deobermanki, jeśli po drodze nie zrezygnowała i podarowała sobie jego towarzystwo. Obcowanie z tym osobnikiem niestety wymagało wiele cierpliwości i szarganych nerwów, ale zwykle się opłacało, wystarczy zapytać tych, którzy zajęli szczególne miejsce na liście Kapitana. Wkroczył do pomieszczenia, gdzie znajdował się kominek. Tak; teraz bawią się, a raczej on się pobawi w małego alchemika; przygotował nawet sobie od razu mały zestawik, składający się z kociołka i kilku, a raczej kilkunastu składników.

Pojawiła się tuż za wilkiem idąc za nim w milczeniu. Była zafascynowana tym miejscem, ale też chciałaby poznać innych demonicznych o ile są. Zapewne żyją sobie w krainie, ale nie są aktywni. Czas to zmienić. Dobermanka będzie aktywna, że lochy, aż będą pełne.

- Dla twojej wiadomości, jest to też miejsce, w którym odbywają się znakowania. Teoretycznie nie powinno nas tu być. - ale przecież Kapitan tak uwielbia łamać wszelkie zasady, że nie potrafił sobie odmówić tej małej przyjemności, aby po raz kolejny naciągnąć strunę, która w każdej chwili mogła pęknąć. Zajął się po chwili swoją robotą, wrzucał ko kociołka po kolei najróżniejsze składniki, które rozcierał, kruszył i tworzył inne rzeczy, aby w pewnym momencie wszystko się ze sobą ładnie połączyło. Nieprzyjemny zapach wydobywający się z kociołka niemalże od razu mógł uderzyć ich dwójkę, wywołując na samym ryle Stalowego brzydki grymas niezadowolenia. Wyciągnął czym prędzej jedną buteleczkę i nalał do niej śmierdzącego płynu, zakorkowując i odwracając się w stronę suki.
- To Mikstura Lepiej Cieczy, jeśli wylejesz ją na łapy swoje lub przeciwnika, natychmiast stężeje sprawiając, że twój wróg nie będzie mógł się ruszyć, rozumiesz? Dam Ci ją, chociaż nie powinienem, jednak chce zobaczyć jak ją używasz na kimś. - błysnął swoimi zębiskami w dziarskim uśmieszku, oddają jej buteleczkę.

Rozumiem.
Powiedziała posyłając mu uśmieszek na samą myśl o łamaniu zasad, ale lepiej nie igrać z przywódcą. Uważnie przyglądała się jak wrzucał do kociołka różne składniki, żeby stworzyć miksturę. Czując nieprzyjemny zapach ukazała grymas, ale to raczej normalne.
Jak tylko będzie okazja użyje ją, a więzień będzie do twojej dyspozycji.
Odparła przymykając oczy. Wzięła ów miksturę i schowała do swego ekwipunku. Musiała się spotkać z Asmodeuszem.

Pokręcił łbem.
- Nie. Wyruszamy zaraz, nie zwykłem czekać. - tak, ten basior jest niezwykle niecierpliwy. Obrócił się do kociołka, aby nadal resztę mikstury do kolejne fiolki zabierając ją dla siebie. Ale to wcale nie wszystko co chciał uzyskać, skoro już tu jest skorzysta na tym, bo wątpił, aby kiedykolwiek jeszcze będzie chciało mu się w to bawić. Tworzenie jakiś miksturek to nie jest jedna z jego ulubionych czynności.
- Jak się zwiesz, tak właściwie? - mruknął między czasie, gdy był zajęty gotowaniem kolejnego wywaru. Ten jednak wymagał więcej czasu i składników, co nieco nużyło kapitana. Warknął tylko w myślach, nie zamierzając jednak teraz zaprzestawać. Wyciągnął fiolkę z krwią smoka, którą zdobył wcześniej i wlał ją na końcu do reszty. Zamieszawszy, nalał ciecz do buteleczki i schował ją. Uśmiechnął się do siebie pod nosem.
- A teraz czas na zabawę! - zawołał ochryple, ruszając do wyjścia. Dziabnął dobermankę kłami w szyję dla zaczepki i opuścił dworek, licząc, że podąży dalej za nim.


zt

Niecierpliwy osobnik. Tak właśnie opisała tego typa. Czując ugryzienie kark dla pieszczot kłapnęła tylko szczękami. Niech nie pozwala sobie zbytnio. Wybyła za nim. NMMT

Wlazł.

Przybył. Ujrzał na środku Alfę i podszedł bliżej do niego. Stanął w bezpiecznej odległości stojąc pysk w pysk z malamutem. Teraz jak patrzył na niego z bliska dostrzegł wyraźnie podobieństwo miedzy nim, a Forneusem.

Skłonił się grzecznie i z szacunkiem. Wyprostował dumnie pierś do przodu. W oczach nie miał lęku.

- Sinevo. Wzywałeś mnie - nie miał ochoty okazywać że trochę się tym całym znakowaniem denerwuje. Przełknął ślinę, ale tak by alfa nie widział i wszedł na stół do znakowania. Czekał cierpliwie na to co się stanie.

Czekał czekał i się w końcu doczekał, tybetan zawitał w progu krwawego dworku.
-Sinevo, tak chciałeś byś oznakowany więc jest okazja gdzie chcesz znak? - dla przypomnienia znakujemy jednym kształtem bez koloru, potem sam znak wedle charakteru nabiera barwy oraz kształtu.
-W gniewie cierpienia i wściekłości poniżonych odzywam się jak grzmot, abyście usłyszeli!
Przez władzę Szatana, niech ziemia i przyjemności jej wnikną w jestestwo jego. Niech sole życiowe jego płyną niepowstrzymane, aby mógł cieszyć się cielesnym nektarem swych przyszłych pożądań. Niech niemi będą przeciwnicy jego, cieleśni i bez ciała, aby uwolnił się - radosny i mocny - od tego, co boli go. Niech żadne nieszczęście nie stanie na drodze jego, bo jednym z nas jest i dlatego chronić go trzeba. Przywróć mu siłę, radość, władzę bez końca nad przeciwnościami, co go opadły. Zbuduj wokół niego i w środku jego radosną promienistość, która zapowie wyjście jego z martwych mokradeł, co go otaczają. Tego prosimy, w imię Szatana, którego łaski kwitną, którego siła zwycięży! Jako Szatan włada, tak i ten, którego imię jest jak ów dźwięk: Tobi jest naczyniem, którego ciało jest jak ziemia; życie wieczne, świat bez końca! Szem ha-meforasz! Chwała Potępionym!

Sory za jakoś.

Pojawiła się przy progu dostrzegając malmuta i szczeniaka, który przechodzi oznaczenie. Najwyższy czas i na nią.
Sinevo.
Odparła ze spokojem tylko szybko oblizała się krwi, bo właśnie powróciła po nieudanej próbie porwania alfy płomiennych.

- Na klatce piersiowej O tutaj - pokazał mastiff łapą. Czekał cierpliwie.
Kiedy alfa skończył wyrecytował swój tekst przysięgi.

- W imię Asmodeusza, Pana/Pani Wielkiego/Wielkiej hołd składam z krwi mej ! ( tu przecinasz/przegryzasz swoją łapę )
Myśli me są szczytem płonącym, który świeci wybranym pożądaniem momentów uniesienia i wznosi się żarliwie w obrzmiałym napięciu.
Wielcy bracia nocy, ty, co mnie pocieszysz, który wzlatasz na gorących wichrach Piekieł, który mieszkasz w świątyni diabła; porusz się i pojaw! Pokaż się temu (twoje imię), co żywi zgniłość umysłu napędzającego mamroczące usta kpiące ze sprawiedliwych i mocnych!; Wyrwij ten bełkotliwy język i zamknij gardło. O Kali! Przekłuj płuca jego (twoje imię) żądłami skorpionów. O Sachmet! Wrzuć substancję jego (twoje imię) w przeklętą pustkę. O potężny Smoku!
Rzucam w górę dwudzielne widły Piekła, a poświęcenie me przez zemstę na ich zęby wbite w oślepiającym blasku - niech spoczywa!
Szem ha-meforasz! Chwała Potępionymi!

Poczuł wypalany znak. Zasyczał. Zacisnął zęby mocno. Znakowanie nie należało do przyjemnych. Ale nie uronił łzy przy tym. Symbol kulisty pojawił mu się na klatce piersiowej, który dużo później przeobraził się w symbol swastyki.

O taki.

http://img3.wikia.nocookie.net/__cb20060125094820/nonsensopedia/images/0/00/Hindu_swastika.png

Kiedy skończył, zeskoczył ze stołu. To chyba wszystko, coś jeszcze o czymś zapomniał? Spojrzał na dobermankę - Sinevo - odezwał się do niej obojętnym acz lodowatym głosem. Pamiętał ją jak go kopnęła podczas całej tej akcji z Cipkiem. Miał jej to za złe i to bardzo. Złość wyraźnie malowała mu się na pysku i w spojrzeniu bursztynowych morderczych ślepi. Podszedł do Asmo, ukłonił się na do widzenia okazując szacunek alfie a potem wyszedł.

z/t

Dopiero kiedy wypowiedział słowa przysięgi znak został mu wypalony. Przerzucił wzrok na dobermankę nie kojarzy jej.
-Sinevo, słucham. - nie przyjmował jej ani nie znał to też musiała się wysilić bo nic za darmo.

Chciałabym dołączyć w szeregi demonicznych.
Oznajmiła przywódcy bez najmniejszego strachu wpatrywała się w jego oczy. Widać między Stillem, a przywódcą różnicę.
Zwą mnie Hera.
Przedstawiła się, aby było dla jasności z kim rozmawia. Dobermanka oblizała rany. Tak lubi działać i gadać.

-Domyśliłem się, przybyłaś dopiero czy masz już coś na koncie w tej krainie? - odpowiedział siadając na zadzie, nie pójdzie tak szybko jak z Tobim.

Owszem zaciągnęliśmy wilka należącego do mglistych do lochów, a przed chwilą byliśmy blisko porwania płomiennego przywódcy, bo tak wyglądał.
Oznajmiła mu mściwą satysfakcją, ale niestety sojusz mglistych a płomiennych jest za silny i należy przyczynić się do zerwania. Przekręciła łeb nadal z zainteresowaniem oglądając malmuta.

-Gdzie. - rzucił dość szorstko.
-W gniewie cierpienia i wściekłości poniżonych odzywam się jak grzmot, abyście usłyszeli!
Przez władzę Szatana, niech ziemia i przyjemności jej wnikną w jestestwo jego. Niech sole życiowe jego płyną niepowstrzymane, aby mógł cieszyć się cielesnym nektarem swych przyszłych pożądań. Niech niemi będą przeciwnicy jego, cieleśni i bez ciała, aby uwolnił się - radosny i mocny - od tego, co boli go. Niech żadne nieszczęście nie stanie na drodze jego, bo jednym z nas jest i dlatego chronić go trzeba. Przywróć mu siłę, radość, władzę bez końca nad przeciwnościami, co go opadły. Zbuduj wokół niego i w środku jego radosną promienistość, która zapowie wyjście jego z martwych mokradeł, co go otaczają. Tego prosimy, w imię Szatana, którego łaski kwitną, którego siła zwycięży! Jako Szatan włada, tak i ten, którego imię jest jak ów dźwięk: Tobi jest naczyniem, którego ciało jest jak ziemia; życie wieczne, świat bez końca! Szem ha-meforasz! Chwała Potępionym! - zaznaczam bez odpowiedzi na przysięgę nie będzie znaku.

Nad małym wodospadem.
Odpowiedziała niemalże natychmiast spoglądając uważnie. Oblizała pysk. Podeszła do malmuta.
Mniej na uwadze, że czarny wilk ma ochotę zabić cię.
Szepnęła mu do ucha uznając, że powinien znać prawdę, ponieważ Asmodeusz powinien o tym wiedzieć, ale zapewne sam sobie zdaje sobie sprawę.
W imię Asmodeusza Pana Wielkiego hołd składam z krwi mej !  
Myśli me są szczytem płonącym, który świeci wybranym pożądaniem momentów uniesienia i wznosi się żarliwie w obrzmiałym napięciu.
Wielcy bracia nocy, ty, co mnie pocieszysz, który wzlatasz na gorących wichrach Piekieł, który mieszkasz w świątyni diabła; porusz się i pojaw! Pokaż się temu Hera, co żywi zgniłość umysłu napędzającego mamroczące usta kpiące ze sprawiedliwych i mocnych!; Wyrwij ten bełkotliwy język i zamknij gardło. O Kali! Przekłuj płuca jego Herę żądłami skorpionów. O Sachmet! Wrzuć substancję jego Hera w przeklętą pustkę. O potężny Smoku!
Rzucam w górę dwudzielne widły Piekła, a poświęcenie me przez zemstę na ich zęby wbite w oślepiającym blasku - niech spoczywa!
Szem ha-meforasz! Chwała Potępionymi!
Po tych słowach ugryzła się w łapę doprowadzając do kapnięcia kilka kropel krwi, żeby przysięga mogła zostać uznana.

-Wiem. - odpowiedział jej na słowa o czarnym wilku. Nim pomyślała dwa razy po przysiedze pręt dotknął jej skóry a on sam znikł.

z.t

Czując sobie palący znak uśmiechnęła się złowieszczo i skinęła mu łbem na pożegnanie. Wybyła. NMMT

Wszedł.

Było lepiej. O wiele lepiej. Mimo, że cały czas czuł się w jakimś stopniu osłabiony, maści przywróciły mu większość straconych sił. Dopiero podczas walki zrozumiał, jak kulawa jest obecnie Demoniczna Armia. Czy to już czas na rewolucję pośród szeregów zapełnianych przez wysłanników szatana? Być może. Jak na razie musiał ogarnąć własną siłę i załatwić sprawy związane ze znakowaniem. W tym właśnie celu pojawił się w Krwawym Dworku. Stanął w centrum sali przeznaczonej do znakowań, bacznie obserwując każdy ruch brata gotowego wypalić mu na ciele symbol świadczący o jego przynależności do Demonicznej Armii.
- Sinevo, Asmodeuszu. - mruknął, strzygąc obciętym w połowie uchem.
Poczuł niewielki ból, jednak nie przejął się nim zbytnio. Ważne było tylko wyciągnięcie stada z samego dna. Płomienni wraz z Mglistymi wgnietli ich w ziemię, niestety grupa psów powstała z trumny... A raczej dopiero się na to zapowiadało. Skinął łbem w geście szacunku.