Stara Cytadela

Przylazł do samotni złapał dwie butelki whiskey, po czym na kanapie posmarował dwoma maściami powstałe rany. Jeszcze się odpłacą, prędzej czy później to nastąpi w najmniej oczekiwanym momencie potem bieda będzie aż piszczy. Wypił na raz jedną z butelek która wylądowała w kącie, oj koiła jego nerwy oraz ból.

Pojawił się tutaj zaraz po bracie. Załóżmy, że przez całą walkę krył się w krzakach ale był taki rozpiździel, że aż nie wyszedł xd W każdym razie, wcisnął się do cytadeli i przysiadł obok Asmodeusza. Zdenerwował się. Jako nowicjusz nie mógł nic zrobić, a tylko pogorszyć sytuację. Miał wprawdzie kły i pazury, jednak czy wystarczyłyby w walce z magią, której nikt, nawet Alfa, nie mógł się oprzeć?

Usłyszał kroki by po chwili dostrzec czarnego.
-Dlaczego nie pomogłeś. - fuknął zirytowany nieco zachowaniem brata, rany dość piekły miał nadzieje że cholerne maści pomogą się im szybko zagoić. Faktycznie nie wiele mógł ale jaka kolwiek pomoc by się przydała, zamierzał bratu powiedzieć wszystko od A do Z by mógł zostać pełno prawnym członkiem stada no i zostać oznakowany by móc coś robić. Faktycznie ostatnio zbyt dużo magii, zdecydowanie ale co poradzić? Wyciągnął wolną flaszkę i podał ją bratu.
-Dobra więc co chcesz wiedzieć, musisz szybko stać się jednym z nas bo widziałeś. - odparł krzywiąc się lekko, nie było lekko i nie będzie ale trzeba iść na przód.

- Oświeć mnie, w jaki sposób. - mruknął, a w jego głosie było wyczuwalne zdenerwowanie, bo przecież gdyby miał jakiś sposób, taktykę czy jakąkolwiek wiedzę o chociaż jednej, nawet najmniejszej słabości przeciwnika, bez wahania pomógłby towarzyszom.; - Nic nie mogłem zrobić przeciwko magii. Nie mam też lin ani żadnych przedmiotów. Nie rzucę się z patykiem na smoka. Miałbyś jakiś pożytek z kolejnego rannego?
Pomoc członkom stada była podobno w jego obowiązku, ale do tej pory nie stał się jeszcze pełnoprawnym żołnierzem Armii Demonów. Nie usprawiedliwiało go to, ale uważał, że zrobić mógł niewiele, a jedynie przybić kolejny gwóźdź do trumny kulejącego stada. Musieli się wyrwać ze szponów połączonych sił Mglistych i Płomiennych. Nie mogli się posługiwać jedynie brutalną siłą, bo to niewątpliwie sprowadzi na nich klęskę. Potrzebny był przebiegły plan umożliwiający garstce psów przedarcie się przez mury zjednoczonych paktem stad. Och, pierwsza lekcja przyniosła mu dosyć dużo nowych informacji, choć można powiedzieć, że nie brał w niej udziału. Otrzymawszy od brata butelkę whisky, momentalnie przyciągnął ją do ust i zakosztował duży łyk alkoholu. Brakowało mu tego. Spojrzał na wyraźnie poirytowanego porażką Asmodeusza. Nie był więc sam, zatopiony w palącym gniewie - efekcie klęski.
- Widziałem. Powiedz mi jak najwięcej, szczególnie o naszych napastnikach. Czy nie były to połączone siły dwóch stad? Prócz Demonicznych wyczułem tam jeszcze dwa zapachy. Kim są, jakie mają słabe punkty i czy połączyło ich tylko posiadanie wspólnego wroga, jacy są ich władcy i czy masz z nimi jakieś specjalne powiązania. - odpowiedział.
Wymienił chyba wszystko, co było mu potrzebne do przeanalizowania i przewidzenia zagrań, których można było spodziewać się po Mglistych i Płomiennych. Oczywiście chciał wiedzieć dużo więcej, ale miał słuszne wrażenie o braku czasu na zbyt dużo pytań, a mógł ich zadać jeszcze o wiele więcej. Jak najszybciej musiał stać się członkiem Armii i wesprzeć jej szeregi swoją osobą.

-Każdy ma liny nawet szczeniak, ja też nie mam magii ale walka jest zapisana w naszych genach bo te szczury zmiotą nas w końcu z powierzchni ziemi a to się stać nie może. - nie miał aż takich pretensji do brata, fakt miał obecnie bardzo niskie szanse ale Psyche prócz znaków też nie wiele mogła ale jednak stanęła do walki o stado. Na razie był adeptem w sumie kurna kto wymyślał te pokręcone rangi? Malamut sam zaczynał się w tym wszystkim już gubić za dużo jak na jeden ras, zdecydowanie. Spokojnie każdy kij ma dwa końce prędzej czy później i oni wpadną w sidła zastawione przez demonicznych, no on przynajmniej nie stał bez czynnie w krzakach i tylko się przyglądał poniósł klęske fakt ale po trupach do celu nie?
-Seterka której zapach był jedyny na tym terenie należy do stada mglistej myśli, jest obecnie alfą z tego co wywnioskowałem i moją córką, podobno są źli jak my, choć do nas im daleko. - mocno dość podkreślił słowo córką.
-Czarny wilk, border oraz wyżeł należą do płomiennych dowodzi nimi czarny są neutralni. - tam malamut chyba nie miał żadnych powiązań - chyba.
-Są wrogami zawsze nimi byli, mimo jednego czy drugiego paktu prędzej czy później do wojny i tak by doszło. Płomiennych jest dość mało i są z reguły słabi, umią wykorzystać tylko przedmioty magiczne chyba że oswoją se stworzenie, mgliści mają fiolki różnego pochodzenia różnie działają. U nas są znaki których moce mogą się równać z tamtymi co widziałeś na polu walki. - odpowiedział wypijając połowę drugiej butelki.

- Problem w tym, że ja nie należę jeszcze do Demonów. - odparł i dodał po chwili; - Ale już niebawem to się zmieni.
Mimo, że nic nie włożył w tą walkę, okrył się gniewem nie tylko przez fakt, że do niej nie przystąpił, a przez poniesioną klęskę. Musiał się uspokoić i sięgał po najbardziej prymitywne środki. Pociągnął łyk trunku, upajając się w rozkoszy jego smakiem. Nie tylko aniołom przysługują anielskie przywileje. Przymknął powieki, przysłuchując się słowom brata... W Mglistej Myśli alfą jest seterka, córka Asmodeusza. Stado o profilu złego. Płomienna Dusza dowodzona jest przez wilka, neutralni. Został zawiązany pakt, którego głównym celem jest wgniecenie w ziemię Demonicznej Armii.
- Po opcjonalnym sukcesie pakt zostanie zerwany, a Mgliści i Płomienni znów staną się wrogami? Musimy znaleźć i wykorzystać luki w systemie, chociażby to, że Płomienni są neutralni, więc znajdzie się kilka psów, które nie chcą walczyć. Bo na pewno jacyś się znajdą. Zawsze możemy wykorzystać szczeniaki, które są wierne i naiwne, więc łatwo od nich wyciągnąć jakieś informacje. Może nie jest to zbyt dumne, ale przeciw spiskowi trzeba czasami zniżyć się do poziomu burka na łańcuchu. - mruknął, wyrażając swoje obecne zdanie, chodź nie był do końca pewien, czy tak samo widzi to Asmodeusz; - Setterka jest twoją córką! Ach, piekło nam sprzyja. Musisz ją chociaż trochę znać. Możliwe, że jeden jej słaby punkt wystarczy, by zachwiać równowagę. Co stawia na pierwszym miejscu i czy ma, żywą lub nie, rodzinę inną niż ty.
Uśmiechnął się delikatnie, czując się coraz stabilniej w obecnej sytuacji i będąc wręcz przekonanym, że jest sposób na odbicie się od dna, na którym znajdowała się Armia. Nie musiał pytać o większość w liczebności, bo prawie wiadomym było, że członków powiązanych paktem jest więcej, niż żołnierzy armii. A nawet jeśli było inaczej, założenie o dużej liczebności wroga w niczym nie przeszkadzało. Pociągnął kolejny łyk z coraz bardziej lekkiej butelki.

-Jako prawie adept, mogłeś się wykazać no nie istotne. - odparł przeciągając się, malamutowi nie chciało się debatować co z czym się je wolał po prostu prosto z mostu. Ale odłóżmy to na inny termin, malamut nie dopuści do tego by demoniczni zostali wciśnięci w ziemie zostaną odnowieni krok po kroku cegła za cegłą.
-Pewnie tak bo mgliści dążą do tego samego co my, czyli władzy nad krainą. Na pewno, nie wszyscy pójdą na wojnę bo nie nadają się do tego. Chyba mamy największą ilość szczeniaków na dwa stada, nasze na pewno się przydadzą i od nich. - powiedział śmiejąc się dość cicho, dopił ostatecznie alkohol z drugiej flaszki odrzucając ją na bok.
-W jej stadzie jeszcze jest jej rodzony brat, u mnie zaś ostatni z braci. Andro jest łudząco podobna do matki z charakteru może nieco ostrzejsza ale nie przesadnie. - odpowiedział jakby wzruszając nie znacznie barkami.

Skinął nieznacznie łbem oświadczając bratu, że rozumie. Nie do końca się z tym zgadzał, chociaż po jakieś części brat miał rację. Tak samo jak Asmodeuszowi, jemu również nie chciało się w dalszym ciągu dyskutować na ten temat. Pochłaniał kolejne informacje z tak samo silnym apetytem jak na początku. Z każdym kęsem dostrzegał szczegóły, może aktualnie niezbyt ważne, jednak mogły przydać się do czegoś w przyszłości. Kto wie. Wysłuchawszy wszystkiego, co brat miał do powiedzenia w poruszonych kwestiach miał już tylko jedno pytanie oraz tylko jedną prośbę.
- Mówiłeś o znakach. Domyślam się, do czego służą i pewnie mają swoją cenę. - skulił jedno z trójkątnych uszu. Bardzo dobrze zdawał sobie sprawę, że kolejne słowa zabrzmią jak zwykłe, szczeniackie podekscytowanie. I chociaż traktował znakowanie na serio, to miał w zamierzeniu takie właśnie brzmienie; - Chcę taki... A, i jeszcze jedno. Jak ma na imię matka?

-Każdy znak odpowiada charakterowi, znakujemy jednym prętem bez koloru z czasem nabiera on barwy wraz z ujawnieniem twojego "ja". Zwie się Fabienne Illyasviel. - odparł do brata po czym odchylił jedno ucho jakby coś usłyszał zerwał się na cztery łapy.
-Poczekaj tu na mnie albo chodź. - powiedział po czym wyniósł swoje cielsko stąd.

z.t

Kiwnął łbem dając Asmodeuszowi do zrozumienia, że pozostaje przy decyzji co do znakowania. Zaraz potem wyszedł za bratem.
[z.t]