Stara jaskinia

Wkroczyła do swojej jaskini zastanawiając się czy urodzi zdrowe kundle, jeśli urodzą się martwe to trudno. Jak okażą się bez użyteczne to je się zabije. Suka położyła się na ziemi zastanawiając się co robi ojciec jej dzieci. Odniosła wrażenie, że stała się tylko dziwką na krótką chwilę, nią nie jest. Uśmiechnęła się szyderczo.

Oblizawszy swoją mordę, przekroczył próg jamy, wpychając się do środka bez wyraźnego pozwolenia na to właściciela, zresztą on nie potrzebował żadnego pozwolenia, aby wchodzić gdzie mu się tylko żywnie podoba. Szkarłat zabłysł chłodnawo, gdy padł na postać leżącej dobermanki, więc to jej.

Kątem oka dostrzegła basiora, który wszedł jakby był u siebie, ale co Herę to obchodzi oni tak robi to co chce. Zresztą ona też jest taka. Przymknęła oczy cicho wzdychając.
Bądź użyteczny skombinuj jedzenie i picie.
Odparła z duszą spokoju, jeśli odmówi lub powie coś obraźliwego to trudno. Sama sobie załatwi bez łaski. Najwyżej dzieci w jej łonie zdechną, a to będzie włącznie jego wina.

Przesłyszał się?
Chyba nie.
Z gardzieli Stalowego wydobył się chrapliwy śmiech, acz nie wskazywał on na nic pozytywnego. Obniżył nieco łeb, unosząc kąciki warg w aroganckim wręcz uśmiechu.
- Nie. I uważaj komu rozkazujesz. - mruknął gardłowo ze szczyptą ostrzegawczej nutki. Czemu miałby w jakikolwiek sposób się nią zajmować? Sądziła, że zależy mu na tych bękartach, które rozwijają się w jej brzuchu? Ha! Już mu ślinka cieknie, aż będzie mógł je pożreć.

Wal się w takim razie bezużyteczny kundlu.
Warknęła z mściwą satysfakcją. Gdyby chciała sama by pożarła żywcem ten miot, ale jednego ocali, bo będzie wartościowy reszta umrze, bo nie będzie pożytku. Tak przynajmniej przeczuwała. Bez łaski jeśli wilk będzie kiedykolwiek potrzebował pomocy to na nią niech nie liczy.

- Oh. - nabrał gwałtownie powietrza, odchylając uszka do tyłu i wyginając wargi w podkówkę, nawet mu zadrżały!
- Twoje słowa mnie dotknęły do cna, serio, aż poczułem jak mojego serce pęka na miliony kawałeczków, ah, co za ból! - zawył. Zawsze był doskonały aktorem i gdyby nie to, że po kilku sekundach wybuch śmiechem można by śmiało uznać, że jego słowa są prawdą. Niech Piekło pochłonie płomiennych, że odebrali mu jego miecz, z czystą chęcią by go teraz użył, ale zamiast tego posłużył się czymś innym. Złapał pysk dobermanki w łapę, zaciskając na jej żuchwie swoje pazury, zaś jedno ze skrzydeł wyprostował wbijając ostre szpony w jej podbrzusze.
- Chcesz je stracić tu i teraz? - spojrzał w jej oczy z maniakalnym błyskiem, który prześwitywał na tle całkowitej beznamiętności.

Marny aktorzyna.
Burknęła pod nosem widząc tą żałosną scenę. Oblizała pysk. Ale gdy wilk podszedł i złapał za jej pysk oraz miał ochotę na zamordowanie ich szczeniąt suka wcale się nie zdziwiła, ani nie przeraziła.
Gówno mnie one obchodzi, ale po co zabijać szczeniaki, które mogą stać się demonicznymi mordercami?
Rzuciła bez najmniejszego uczucia. Nadal nie interesowała się dziećmi. Nawet spotkanie na widok młodzików w lochu wcale ją nie zdziwiło.

- Pierdolenie, skoro ci tak zależy na tworzeniu armii idź się przespać z Asmodeuszem. - sarknął mało delikatnie odpychając jej pysk na bok. Złożył skrzydło, opuszczając norę, aby skierować się do lochów.

zt

Po usłyszeniu, że ma ilość przespać się z Asmodeuszem pokazała mu "faka". Nie będzie tolerowała takiego chamstwa, nawet ojca jej dzieci. Ona decyduje czy mają przeżyć czy skonać w kłach czarnucha.