Sala tronowa

Była wojownikiem, prawda? Tak właśnie się dowiedziała, że została nikim innym jak właśnie istotą, która będzie pilnować porządku w stadzie, walczyć w razie potrzeby z psami z innego stada. Tak, bardzo jej to nawet odpowiadało, gdyby tylko nie dwa czynniki. Po pierwsze... miała koło siedmiu, może ośmiu miesięcy, więc raczej wciąż nie należała do największych osobników, prościej mówiąc - wciąż z niej zwykły szczeniak był, który ze względu na swoją rasę przewyższał już średnie psy, ale wiele istot wciąż patrzyło na nią z góry. No i w związku z tym siły dorosłego osobnika również nie miała. Chociaż istotniejszy był drugi problem, oto bowiem białaska w swoim krótkim życiu zbyt wiele walk nie stoczyła, bo jakby nie spojrzeć... rodzina szybko się jej pozbyła, a radosne zabawy w udawane walki to raczej nie to co robi się po spotkaniu innego psa. O ile już się takowego spotka.
W każdym bądź razie postanowiła szukać szczęścia w starym zamku. A fakt, że trafiła akurat do sali tronowej to czysty przypadek. Nikogo w pomieszczeniu nie było. Powinna się cieszyć czy raczej martwić? Z jednej strony nikt na nią nie patrzył i w razie gdyby się wygłupiła w jakiś sposób to nikt nie zwróci na to uwagi, a jej duma na tym nie ucierpi. Z drugiej strony nie wiedziała jak się zabrać za jakikolwiek trening, a to zdecydowanie utrudniało zaistniałą sytuację. Postanowiła więc póki co pobiegać, a dokładniej latać slalomem między kolumnami po lewej stronie, a następnie między tymi po prawej. Bo trzeba sobie wyrobić kondycję z pewnością, o! Przy drugim czy może trzecim z rzędu okrążeniem, gdy biała poczuła się nieco pewniej postanowiła nieco przyśpieszyć. W efekcie w momencie gdy przebiegała spod lewego rzędu kolumn do tych po prawej nie zdążyła wyhamować jako, że nie wzięła pod uwagę faktu, że nie biegnie po trawie, a o posadzce, i najzwyczajniej w świecie zderzyła się ze ścianą umieszczoną za kolumnami.

Stare drzwi rozwarły się z lekkim skrzypnięciem, jednak zanim ktokolwiek zdążyłby spojrzeć w ich stronę collie już tam nie było, poruszała się niemal bezszelestnie i doskonale chowała się w terenie, słyszała kroki i czuła zapach mglistych, w pewnym momencie dostrzegła szczeniaka biegającego po sali, sama była schowana, spokojnie stała obserwując zachowanie białej i wtedy ten nieznośny huk, wielki obraz runął na ziemie tuż obok Mafii, uderzenie spowodowało iż stare malowidło zleciało na ziemię roztrzaskując się wpół, wtedy z cienia wyłoniła się White Fox której wystarczyło tylko kilka susów by znaleźć się za szczeniakiem.-Caligo, White Fox.-chłodny acz kobiecy i słodki głos wydobył się z pyska suczki.-Myślisz, że pieprznięcie się w ścianę i zwalenie obrazu pozwoli ci być silniejszą, biegać slalomem potrafi każdy przeciwnik z którym będziesz walczyć.-powiedziała, chętnie przewróciłaby oczami jednak zrobiła to tylko w myślach, nadal stała niewzruszona niczym posąg, cóż nie wiedziała, że młoda była wojownikiem jednak pewne jest to, że starała się nabyć nowe umiejętności, cóż dla collie było to raczej zabawne jednak to był jeszcze szczeniak, nie wiedział jak się zabrać za trening i najwyraźniej będzie musiała ogarnąć ten bajzel, w czym pomoże jej White, jeśli uzna, że pomoc ta jest potrzebna.

Obraz koło niej został zniszczony. Miała nadzieję, że nikt nie powiąże tego zniszczenia z jej obecnością jeśli szybko ulotni się z pomieszczenia. Podniosła się więc do pozycji siedzącej. I na tym koniec, musiała odczekać chociaż chwilę ze względu na ból spowodowany bliskim spotkaniem ze ścianą. Postanowiła więc ponownie spojrzeć na obraz. Ugh, nie nadawał się do niczego jak do wyrzucenia. A gdyby go tak zabrać ze sobą i zgubić w krzakach? Może nikt nie spostrzeże jego braku. Fakt, że w chwili obecnej to Mafia nie spostrzegła obecności innego osobnika. I zorientowała się, że nie jest sama dopiero w momencie, gdy usłyszała za sobą głos. To nie tak, że się wystraszyła czy coś, ale gwałtownie obróciła się pyskiem do nieznajomej jednocześnie zderzając się tyłkiem ze ścianą. Po przywitaniu oczywiście mogła spodziewać się, że należą do tego samego stada, ale przecież dopiero co zniszczyła obraz, prawda? Szybko zapamiętała imię istoty, która najpewniej ją zaraz okrzyczy za dewastację mienia, więc na to młoda szykowała się psychicznie. Nie spotkała się jednak z naganą, dziwne. Może z krytyką jej sposobów treningowych, ale to była gotowa przetrawić. Przez sekundę na jej pysku malowało się zdziwienie, które zniknęło wraz z prychnięciem.
- Pfy, przecież nie bieganie slalomem, a kondycję ćwiczę.
To była niezwykle istotna różnica dla młodej, bo jeśli biegać slalomem potrafi każdy przeciwnik to może ćwiczenie kondycji zostanie inaczej przyjęte przez White? Niemniej chwilę później młoda dorzuciła jeszcze do poprzedniej wypowiedzi.
- Mafia, caligo żeby nie było, że się z panią nie przywitałam.

Gdyby White czytała w myślach, już dawno Mafia zostałaby skrzyczana a może nawet dostałoby się jej po dupie ? Jednym jest nieumyślne zniszczenie mienia, drugim jest tchórzostwo i zatajenie swego czynu, cóż collie spojrzała na nią a w jej głowie pojawiła się nutka politowania szczeniaka, mogła mieć kłopoty przez obraz, a cóż chyba tylko starała się ćwiczyć. Jednak ta myśl szybko zgasła, bezwzględna suka nadal stała niewzruszona patrząc na szczeniaka, niby ćwiczyła kondycję, slalomikiem to gówno możne zdziałać, no chyba, że ma zamiar zniszczyć całą salę.-W ten sposób kondycji nie wypracujesz, nic nie wskórasz, no chyba, że chcesz puścić cały zamek z dymem ?-zapytała chłodno a kąciki warg suczki nieznacznie się podniosły by w tej samej sekundzie zniknąć, jej kolejna wypowiedź zirytowała Fox, czego jednak nie było widać po jej osobie, "żeby nie było" cóż tym zdecydowanie nie trafiła do mglistej, członkowie stada witają się z czystej kultury lub po prostu z chęci, nie żeby zaimponować lub przestrzegać zasady, zdecydowanie szczeniak mało jeszcze wiedział.-A więc Mafio, jak masz zamiar teraz ćwiczyć ?-powiedziała spoglądając na nią w środku lekko znudzona, jednak nadal niezmienna, niektórych to nudziło jednak sama White nie rozumiała czemu psy okazują tyle emocji, ona w sumie była z nich wyprana, po co kochać skoro przysparza to cierpienie, po co się cieszyć skoro jeśli się radujesz to zaraz musisz się smucić ? Cóż, wiele osób powiedziałoby, że uczucia to nieodłączny element żywej istoty, collie była tego żywym zaprzeczeniem.

Czy tchórzostwo i brak odpowiedzialności za swoje czyny to to samo? W sumie biała nie bała się tego, że zostanie okrzyczana, po prostu wolała uniknąć kary, która z pewnością by się źle odbiła na jej 'karierze' w tym stadzie. Niemniej nastawiła lekko uszu słysząc, że ta ponownie zabrała głos. Nietrudno się domyślić, że białej było wstyd z tak błahego powodu jak ponowne skrytykowanie jej metod treningowych. Rzeczywiście ta metoda była aż tak beznadziejna, że nadawała się tylko do zniszczenia zamku? Ale jak to każdy mniej nieśmiały dzieciak w takich momentach próbowała jakoś zataić swój wstyd kolejną wypowiedzią.
- Możliwe... ten zamek taki zakurzony i ogólnie nieswojo wygląda, że uznałam, że wypadałoby zmienić coś w jego wyglądzie, może wtedy stanie się bardziej odpowiedni. Zresztą... zresztą tu nie ma gdzie trenować! I nie ma osoby za to odpowiedzialnej! I myślałam, że tutaj będzie przywódca skoro to sala tronowa, a że nikogo nie było, a nie znalazłam nigdzie miejsca do treningu to pomyślałam, że chociaż slalomem można pobiegać w ramach jakiegokolwiek treningu.
Cóż, wypowiedź nie wyszła jej jak chciała, bowiem w pewnym momencie zaczęła się tłumaczyć z tego wszystkiego. A miała udawać, że jej to nie interesuje co tu się dzieje, że jej to obojętne wszystko. Ugh, jak to w życiu czasem nie wychodzi. W każdym bądź razie w tym momencie białaska usiadła na posadzce, bo co tak będzie stać opierając tyłek o ścianę. I w chwilę później usłyszała kolejną wypowiedź owczarka. Wzruszyła barkami w odpowiedzi, a że gest ten u psów jest średnio widoczny raczej to postanowiła uzupełnić to kolejnymi słowami.
- Skąd mam niby wiedzieć, za nic nie znam się na ćwiczeniach dla wojowników.
Chciała jeszcze dorzucić do tego pytanie czy szkotka jest zadowolona z tego, że usłyszała od białej te słowa i czy da już jej wreszcie spokój i pójdzie gnębić kogoś innego, ale ugryzła się w język, bo bądź co bądź to jedno stado.

Przerażające oczy suki wręcz przebijały szczeniaka na wylot, choć kąciki warg collie nieznacznie się uniósł a spojrzenie było dosyć przyjazne jak na White, w niezdarnej, białej kulce zobaczyła swoją dawną przyjaciółkę-Lust.Serce mglistej ścisnęło się z żalu, przez swoją głupotę już nigdy nie zobaczy istoty która wywoływała na pyszczku Fox uśmiech, jednak szybko odgoniła myśli zanim zmiana nastroju ukazała się na zewnątrz, wyraz pyska znów stał się chłodny a jej spojrzenie powędrowało do oczu białej.-Cenie sobie ludzi prawdomównych.-powiedziała spokojnym u nieco mniej chłodmym tonem.-Co do treningu to posiadam duży ogród i mogę ci pi móc w treningu
Co ty na to ?-powiedziała spokojnie.

\\Sry, ale piszę z komy.

//meh, miałam post i straciłam, nie chce mi się już takiego drugiego pisać, soł D: //

Na słowa dotyczące pomocy w treningu w szarych oczach szczeniaka pojawił się błysk sugerujący, że spodobał jej się ten pomysł, a w głowie już miała różne wizje dotyczące tychże treningów i jej świetlanej przyszłości, gdy już będzie docenianym wojownikiem, ba, będzie najlepszym wojownikiem w dziejach! Nikt jej nie dorówna, będzie wzorem do naśladowania dla przyszłych pokoleń. Cudna przyszłość, Mafia już się zdecydowała i dlatego też skinęła lekko łbem i powiedziała.
- W sumie dlaczego nie, przydałoby mi się.

//Klops wybacza


Błysk w szarych kulkach nie został niezauważony przez spostrzegawczą collie która przebijała spojrzeniem wręcz na wylot, a marzenia o zostaniu najlepszym wojownikiem wszech czasów mogły się spełnić, jeśli Mafia będzie się starała może później wiele osiągnie, sama White chociaż nigdy by się do tego nie przyznała to widziała potencjał w szczeniaku i może nawet trochę polubiła tą białą kulkę puchu ? Nie, ona nie mogła, po śmierci jej szczeniąt żaden maluch nie może pozostać w jej myślach na dłużej, każdy młody osobnik jest głupi i skazany na śmierć, cóż ciężka przeszłość robi swoje i w jednej chwili dosyć przyjazne oblicze Fox stało się surowe i chłodne.-Dobrze, pójdziemy ćwiczyć zaraz po tym jak posprzątamy twój bałagan.-powiedziała po czym szybkim machnięciem łba zrzuciła futro zakrywające jej oczy i wtedy Mafia mogła dostrzec przerażające wężowe oczy swej nowej mentorki która złożyła obraz w kupkę, związała go wstążką i narzuciła go na swoje plecy.-Ruszajmy.-powiedziała chłodno po czym powolnym krokiem ruszyła przed siebie, niewiarygodne było, że suczka takiej wielkości i rasy na grzbiecie niosła coś co ważyło jak kilka kopi Mafii, ale cóż, White przyzwyczaiła się do ciężarów które lekko ją spowalniały, ale nic poza tym, żadna zmiana nie tknęła jej oblicza.Drzwi rozwarły się z hukiem i tyle było widać mglistą.

zt./

A biała... cóż, co mogła zrobić jak tylko siedzieć i czekać aż jej mentorka sprzątnie ten bałagan? Znając życie młoda tylko by go powiększyła, a tego przecież nie chciała. Niemniej wyszła z sali zaraz za owczarkiem.

z.t

Skrzyp, skrzyp, skrzyp. Tsurara wręcz bezlitośnie zgniatał świeżą warstwę śniegu. Owy dźwięk nie był dla niego żadną nowością. To samo tyczyło się białego krajobrazu. Przywykł do śnieżnych klimatów. Uroki, bądź też przekleństwo wywodzenia się z terenów objętych wieczną zimą. Z jego nozdrzy wydobywały się blade obłoki pary niknące w mgnieniu oka. Wreszcie dotarł tam, gdzie zmierzał. Podniósł spojrzenie w górę, by móc przyjrzeć się potędze starego zamczyska. Dość widowiskowa budowla. Wzniesienie jej pochłonęło zapewne wiele czasu i wysiłku. Aisume nie rozmyślał nad tym długo, a przynajmniej nie na mrozie. Wślizgnął się zgrabnie przez drzwi do wnętrza. Na posadzce pozos... chwila. Tsu w ciszy przyjrzał się mokrym śladom na podłodze. Nie jest tutaj sam. No trudno. Ruszył przed siebie i dotarł do pomieszczenia, gdzie znajdował się nieznajomy. Przystanął w wejściu i pierwsze co to ujrzał trony.
- Co za burżuazja.
Bąknął dość oschle, wlepiając spojrzenie lodowych ślepi na dwa meble.

Cofnął łapę, gdy w pobliżu pojawił się ostry sopel lodu. Jego oddech na chwile jakby zanikł. Przeniósł spojrzenie z przejrzystego kawałka zamarzniętej wody na psa. Kącik warg lekko uniósł się w górę.
Przyjrzał się z uwagą barwie ślepi nieznajomego.
- Interesujące.
Mruknął sam do siebie. W pierwszej chwili mógłby uznać, że są jedną rodziną, ale kto go tam wie. Nigdy tamtego nie widział, więc to może być zwykły zbieg okoliczności, iż tyle ich łączy.
Machnął lekko ogonem, a z lica spełzł nikły uśmiech. Znów wyglądał na oschłego i podłego drania, który tylko czeka na okazję, żeby coś zwędzić czy wbić nóż prosto w plecy.
- Zapewne taki sam jak twój. Długie przebywanie na mrozie nie uśmiecha mi się.
Odparł na tyle donośnie, by tamten dosłyszał, acz wystarczyło trochę ściszyć ton i słowa stałyby się zapewne niezrozumiałe. Stał tam gdzie stał, a spojrzenie utkwił na nieznajomym.

Jakaś Mglista Myśl. No proszę. Dotarł na tereny, gdzie już ktoś mieszka. Trochę mu to zajęło, żeby znaleźć zamieszkałe okolice. Jeśli to jakieś większe stado to nie zaszkodzi zostać trochę dłużej w obrębach krainy.
- Jedyne czego chcę to odsapnąć w cieple. Odejdę po zregenerowaniu sił.
Odparł ukazując upartość. Naruszał cudzą przestrzeń, ale mu to nie przeszkadzało. Nawet o tym nie myślał. Od najmłodszych lat kształtował swój brak poszanowania do przestrzeni osobistej, gdyż miał do tego warunki. Nikt mu nie zakazał. Nachalność mogła sobie spokojnie wchodzić w nawyk.
Przyglądał się uważnie nieznajomemu. Ciągle stał w bezruchu w wejściu do sali tronowej. Najwyraźniej nie spieszyło mu się do opuszczenia zamczyska z obniżoną temperaturą ciała i mokrą sierścią.

Cisza, stukot pazurów, zlepek słów i nagły ból. Tsu zacisnął kły, gdy ostre czubki sopli wbiły mu się w łapy. Krew splamiła podłożę. Samiec przymrużył lodowe ślepia i spojrzał na nieznajomego. Ten pochwycił go i zaczął ciągać. Charknął nieznacznie cofając uszy. Wyrwał się i sam zaczął zmierzać do wyjścia. Jak już ma być wywalony to nie da się w taki sposób.
- To, że mi łapy nadziałeś nie oznacza, że już od razu jestem niepełnosprawnym kaleką.
Bąknął nieumiejętnie przenosząc ciężar z łapy na łapę. Żadna z nich nie mogła przyjąć na siebie całe obciążenie, a równomierne rozłożenie przy ranach było tak samo okulałe jak jego łapy.
Trafił na mróz. Zerknął za cichym samcem. Nic się nie wykrzywił czy coś w tym stylu. Gościnność bez dwóch zdań. Wypuścił z nozdrzy większy obłok pary i zerknął na swoje łapy. Już zdołał splamić śnieg odrobiną czerwieni. Przyda się rewanż i to bez dwóch zdań. Ten tego tak nie zostawi.
Nie ma co wiekami siedzieć na mrozie z ranami. Kolejne poszukiwanie schronienia.
- Co za utrapienie.
Bąknął sam do siebie pod nosem i kulawo ruszył szukać miejsca dla siebie.

zt

Szedł sobie powoli jak gdyby nigdy nic. Bo w sumie... Czym miałby się przejmować? Tereny innego stada, wielkie mi halo. Dodatkowo tak jakby wręcz chciał kogoś tu spotkać zaczął pogwizdywać głośno pod nosem.
Ziemia zmieniła się w twardą, marmurową posadzkę, a wokoło drzewa zostały zastąpione przez rzędy kolumn. Z pyska złotego wydobył się obłoczek pary, który szybko wyparował znikając. Miał nadzieję że uda mu się tu... zawiązać nowe znajomości. Na lico złotego wparował rozbawiony uśmieszek. Nie zatrzymując się ruszył w stronę pozłacanych tronów.

Miała ważną sprawę do swojej alfy. Szczerze mówiąc nie miała pojęcia gdzie szukać Malinoisa. Jeśli znajdzie go akurat tutaj, na sali tronowej to albo ma szczęście, albo to wola Stwórcy. Gdy weszła do środka jej oczom ukazały się dwa psy - jeden z nich istotnie był jej władcą. Bez zastanowienia podeszła i ukryła wszystkie uczucia pod maską obojętności. O dziwo coraz lepiej jej to szło. Jeszcze trochę i będzie uznawała siebie za wprawną aktorkę. Nie sądziła, że to kiedyś nastąpi.
- Caligo. Thus defhm Andromeda - zniżyła delikatnie łeb wlepiając zielonkawe ślepka w osobę Malinoisa. - Władca Solstheim, prawda? - była prawie w stu procentach pewna, że to on, ale chciała się upewnić. Nie zamierzała rozmawiać o pilnej sprawie z byle kim.

Finn odwrócił się, zaraz po słowach wypowiedzianych przez mglistego. O dziwo na jego lico wparował uśmieszek. Wygiął lekko fafle pyska i zmarszczył nos. -Czasami trzeba się zgubić by się odnaleźć. - rzucił w jego stronę rozbawiony. -I co teraz zrobisz? Zabijesz mnie? Masz rację... zostawanie przy życiu... To takie nudne. Tylko... Zostawanie. - złoty usiadł na ziemi przyglądając się malinoisowi.
Nagle wparowała jeszcze jedna suczka. -Ależ Solstheim, nie wypada. - mruknął okrążając wzrokiem okolicę. Jego ton był nieco wyzywający, ale też żartobliwy. Płomienny w przeciwieństwie do towarzyszy nie miał oporów z okazywaniem uczuć i reakcji. Miał bardzo dobrze rozwiniętą charyzmę i prawie każde jego słowo dało się wyczytać z ruchów ciała czy mimiki pyska.
Nagle słysząc słowa seterki uniósł łeb ze swoich łap i zatrzymał się na niej. Nie zauważył nic szczególnie interesującego więc wstał z ziemi i otrzepał futro. -Myślisz że mogę się przymierzyć? - odparł wskazując czarnym wungielkiem na dwa trony stojące na końcu sali.

-Każesz? - uszy złotego bezbłędnie wyłapały nacisk nałożony na to słowo. -Nie sądzę byś był uprawniony żeby mi rozkazywać. - Finn zmarszczył oczy i nos. -Spokojnie. - burknął przesuwając łapą po marmurowej posadzce. Wokoło echem rozniósł się nieprzyjemny odgłos.
-Nie śpiesz się. Ja właśnie myślę nad czymś specjalnym... Rzeczywiście śmierć byłaby zbyt... oczywista? Nie sądzisz? - mimika pyska zmieniała się z każdym słowem, ale w postawie Alfy nie było widać ani cienia zdenerwowania czy strachu. -Liczyłem że zostaniemy przyjaciółmi. - dodał dziwnym, specjalnie przytłumionym głosem dla nieco lepszego wyobrażenia Zaraz gdy Solstheim wyraził się dość stanowczo, płomienny uchylił pysk, przesadnie udając zaskoczenie. -Kostkę lodu? Nie wątpię że tego dokonasz. W końcu jesteś władcą. I jak? Korona pasuje? - rzucił ironicznie żartując sobie z towarzysza. -Zastanawiam się czy nie zaryzykować... może być ciekawie nie uważasz? Może to nieco się rozrusza? Jesteś nudny. Ale zarazem taki jak ja. Jesteś mną. - zaczął pod koniec niemal przechodząc w krzyk. Szybko jednak wykrzywiony wyraz goryczy zmienił się w niepewny uśmieszek. Wzrok złotego powędrował do łap, a potem znów na owczarka.