IMPREZA ŚWIĄTECZNA

Młoda dziewczyna o figlarnym spojrzeniu i radosnym uśmiechu zajrzała do opustoszałej sali. Wszystko było już gotowe, więc nie obawiała się wparować do środka. W świetle dało się ją lepiej ocenić. Dość niska, ubrana w luźną bluzkę. Miała zwykłe adidasy i ciemne spodnie. Ciemne włosy sięgały jej do pasa. Miała na nich zawiązaną opaskę, żeby nie przeszkadzały jej zbytnio. Pierwszy przystanek - choinka.
- Piękna!
Zakrzyknęła uradowana. Odgarnęła nieco przydługą grzywkę na bok. Rozejrzała się uważnie po sali. Oby pojawiło się więcej osób. Samotne imprezowanie to żadna frajda. Dość szybkim krokiem przeszła do następnego przystanku - stół. Przyjrzała się wszystkiemu. Pochwyciła do ręki szklankę z sokiem jabłkowym. Oparła się tyłem o blat i przyglądała się wejściu.

Kolejne dziewczę przyszło. Rudowłose dziewczę dokładnie.... A jeszcze dokładniej rudowłose dziewczę o wzroście hobbita. Te życie karzełków...szit... wiecie jak to temu bydlakowi trudno do górnej szafy dosięgnąć? Potrzebuje aż do tego drabiny. Biedny Lejek. Całe życie w trudnościach.
Jak dokładniej wyglądał nasz Lejek. No rude włosy były fakt. Ale jakby jeszcze dokładniej je opisać, sięgały jej do połowy łopatek, były w lekkim nieładzie, z bujną grzywą (lew, a grrrr ;-;). Cud, że udało jej się coś widzieć przez swój fryz. A ubrana była niespecjalnie wyróżniająco. Zwykłe czarne spodnie, trampeczki czerwone i bluzeczka na ramionkach uwaga, bluzeczka nie była specjalnie nudna jednolita, na przodzie był nadruk...PIKACZU! 
W końcu raczyła się rozejrzeć po miejscówce. Zauważyła inne dziewczę. Machnęła do niej. A co. Z resztą. Pewnie jej nie zauważyła. Kto by takiego kurdupla zauważył. Nie ważne. Poszła do stołu i nalała sobie soczku. Bananowego o! Wolny kraj, chciała taki to ma! No i chlała. Glu Glu.

Yuki nagle coś dostrzegła. Oderwała się od picia i mrużąc oczy zaczęła się schylać. Nieco przesadziła i musiała się momentalnie odepchnąć od stołu i wyprostować, żeby nie zaliczyć gleby ze szklanką. Nim zdążyła ruszyć do nowej ta jej machnęła. Dziewczyna uśmiechnęła się szeroko, wzięła jeden potężny łyk soku i odłożywszy szklankę ruszyła do nowo przybyłej. Wyhamowała tuż przed Leidą ze swoim charakterystycznym uśmiechem.
- Cześć! Jestem Yuki! Miło mi ciebie poznać!
Jeden wielki kłębek energii. Odgarnęła znowu grzywkę, która się nieco rozczochrała podczas biegu. Dziewczyna wyciągnęła przed siebie rękę, żeby podać ją przybyłej. Nowa znajomość, tak!

//Aww, kocham takie rzeczy.

Drzwi rozwarły się z hukiem a w sali pojawiła się czarnowłosa dziewczyna o wielkim biuście i niebieskich oczach, nawet najmniejszy uśmiech nie pojawił się na jej twarzy, czarna sukienka sięgała do kolan Fox i na pewno nie będzie falować jak te księżniczek z bajek ;-;. W przeciwieństwie do Lejka White była olbrzymia, jak to mawiają wysoka jak sosna, trudno było ją przewyższyć.Cóż a żebym nie wyszła na niedokładną to trochę bardziej przybliżę wam postać Salt, mianowicie włosy w kolorze smoły sięgały do jej tyłka(xD), były lekko falowane i w sumie dobrze ułożone, sukienka natomiast przewiązana w pasie była białą kokardą, nie wspominając o zaczepistym białym krawacie który również wyróżniał ją z tłumu. Przechodząc nawet nie zauważyła Leidy, więc albo została stratowana, albo cudem udało jej się odskoczyć na bok, tak czy siak zupełnie zignorowała towarzystwo siadając na ławce razem ze swoim szajsungiem.

Lejek, szczerze, potem zapomniała o towarzyszce. Bo była przekonana, że nie została zauważona za stołu. W końcu mało kto ją zauważał, wiec wyszło takie przyzwyczajenie. Wgapiała się w szklankę z soczkiem. Znów popiła. Dużo. I nagle ponad połowy soczku już nie było. Ale nie przejmowała się tym długo. Głos czyjś jej w tym przeszkodził.
Spojrzała. A to ta co jej pomachała! Jednak zauważyła. JEJ <3
- SIEMA! Ja jestem Leida. - powiedziała z rozradowaniem. W końcu rzadkością jest to by była zauważona. Zresztą jak sama się przyjrzała to Yuki też nie była specjalnie duża.
Z chęcią podała jej rękę na przywitanie. A o swoje włosy nie martwiła się. I tak były już w artystycznym nie ładzie. Wszystko by było okej. Gdyby nie to, że nagle przeszła obok wielka sosna (lolz... jakie słownictwo XD). No i co zrobiła sosenka? Stratowała Lejka. W każdym razie prawie. Leciała na stół, ale w porę zamortyzowała to łapkami.
- Uważaj gdzie chodzisz! Karzełki, też tu są!  - powiedziała w stronę nieznajomej. 
Otrzepała się. Lejek wkurzony, hłe hłe ;-;

Dobrzu, czas na Lucy. Otóż dosyć wysoka dziewczyna, szczupła, ale nie chuda z czarnymi, kręconymi włosami do ramion zawitała na owej...imprezie składającej się jak na razie z...czterech osób, wow.
Otóż dziewczę było ubrane w czarne leginsy, zwykłe trampki, dłuższą, szarą bluzkę i na to czarną bluzę z logiem Batmana w żółtym okręgu. W kieszeni miała schowany telefon ze słuchawkami na wypadek, gdyby miała sobie zaraz pójść, a nie chciałaby iść w ponurej ciszy. Wyróżniała się heterochromią, która rzadko zdarza się u ludzi. Jedno oko miała niebieskie, drugie brązowe.
Dwunożna dziewczyna rozejrzała się po sali wzdychając ciężko. Była nieśmiała, sama w sumie nie wiedziała czemu tu przyszła. Czuła się dziwnie. Szła wzdłuż ściany i przystanęła gdzieś na końcu siadając przy stoliku, modliła się, aby nikt jej nie zaczepi, niedługo sobie pójdzie, będzie dobrze, huh. Wyciągnęła telefon, odczepiła słuchawki i jak gdyby nigdy nic zaczęła się nim bawić czasami podnosząc wzrok, aby spojrzeć na nieznajome towarzystwo.

-No to urośnij, nie mój problem.-mruknęła po czym jak na złość dobiła ją, że tak powiem, zgrabnym ruchem popchnęła rudą tak by mogła zaprzyjaźnić się ze stołem, tia zdecydowanie trafiła na zły humorek tej oto istoty, raczej nie miała szczęścia. A jak już wspominałam po akcji z Lejkiem siądnęła z telefonem na ławce i oddała się w świat zwany "anime", przeglądała coraz nowsze odcinki, aż w końcu odkryła, że przed chwilą obejrzała ostatni, telefon przeleciał kawałek i walnął w ścianę, poszła po niego by zaraz wrócić na swoje miejsce i porobić focie karzełka oblanego soczkiem, choinki, jakiegoś menela... co ?! Skąd jakiś menel wziął się na imprezie, dobra wykasowała focię i wróciła do oglądania anime(te same od początku).

Pierwsza osóbka i to miła osóbka. To dawało tyle radości młodej Yuki. Gdyby zjawiły się same gbury to nie chciałaby takich rozweselać. Ogólnie to po co przychodzą na imprezę skoro nie chcą się bawić? Walić logikę!
Cicho zachichotała wyginając się lekko w tył, jedną rękę kładąc nad biodrem, zaś drugą opierając z tyłu głowy na na szczęście rozszczekanych włosach. Może jakoś nie dbała nigdy o swój wygląd, ale tym razem raczyła przejechać szczotką po kłakach raz czy dwa.
- Oryginalne imię.
Stwierdziła wyszczerzona z radosnymi iskierkami w oczach. Wtem ktoś nowy wszedł. Yuki przyjrzała się dziewczynie idącej w ich stronę.
- Cześć, jestem Yu... ej!
Soł macz ignorancja. Zniżyła brwi krzywiąc się z niezadowoleniem, kiedy Leida została stratowana, a dziewczyna nawet się nie boejrzała. Sama Yuki musiała ustąpić.
- Nie jesteś tu sama!... I po co tacy an imprezy przychodzą, pfy.
Pierwsze zdanie skierowała z oburzeniem do dziewczyny, zaś drugie burknęła cicho do samej siebie.
- Nic ci nie jest?
Spytała zerkając na Leidę. Wtem wszedł ktoś nowy. Przyjrzała się dziewczynie siadającej na uboczu. Kiedy tylko dostrzegła, że nawiązała kontakt wzrokowy wyskoczyła radośnie machając ręką wysoko w górze. Wyraźnie zachęcała do podejścia.

Wszedł i on. Szczupły chłopak o czarnych włosach, na wpół prze kolorowanych na różowo (farba się skończyła) i ostro zakończonym podbródku. Właściwie przydałoby mu się już ogolić, bo twarz pokrywał kilkudniowy zarost. -Same dziewczyny? Nie ma co! Będzie zabawa. - pomyślał śmiejąc się głośno.
Moon szybko znalazł się obok choinki - jednak długie nogi się kiedyś przydają. Grzywka opadła mu na czoło więc machnął głową coby ta nie blokowała mu oczu - nie zawsze spotyka się takie towarzystwo. Nie żeby zdradzał swoich bojów, ale preferencja tylko jednej płci byłaby stratą połowy przyjemności.
Na twarzy chłopaka pojawił się szaleńczy uśmieszek. Ręką oparł się o choinkę... To znaczy tylko na chwilę, bo ta nie była zbyt stabilnym obiektem i zaczęła przechylać się na prawo. -OLABOGA! - krzyknął szybko łapiąc ją z drugiej strony i pchając by wróciła do poprzedniego stanu. Krzyknął gdy ostro zakończona bombka wbiła mu się w rękę. -Cholerne święta.

Tak walić logikę.... bo do tego jest w końcu logika. By ją walić i mieć w dupie.
Lejek też nie specjalnie dbała o urodę. Bo... nie chciało jej się. Po co wstawać wcześnie rano by godzinę przesiedzieć przed lustrem i siebie upiększać, skoro te godzinę można wykorzystać na dłuższe spanie w ciepłym łóżeczku? 
- Jak twoje. - stwierdziła. 
Zdecydowanie wysoka baba, jakoś nie specjalnie była skora do bycia miła. Ha... raczyła nawet jeszcze bardziej dogryźć Lejkowi. Myślała, że zaraz wybuchnie. Ludzie takiego typu nie mają prawa bytu!
W każdym razie z punktu widzenia karzełka. 
- Właśnie! Dobrze gada!.....   Jak tak bardzo, chcesz pokazać jaka jesteś super, to chodź na solówę! - powiedziała... znaczy się nie w całości. Od "Jak..." mówiła pod nosem. Może Yuki to dosłyszała.
Po drugiej akcji "romans z stołem" znów biedny Lejek musiał swoje ciałko ogarnąć.
- Nie... Zdecydowanie nie lubię takich typów ludzi. - parsknęła i dodała.
Sam Lejek też zauważył nową osóbkę. Oczywiście ruda pomogła Yuki i przyłączyła się do machania. Może jeszcze bardziej ją zachęcą tak do dołączenia do nich.
A potem wszedł... uwaga.. człek płci przeciwnej. Chwile się Lejek jemu przyglądał. A gdy prawie, że przewalił choinkę zaczęła chichoczeć pod nosem. A jak ją zauważył... Też mu pomachała! A co.

Przyszła i ona. Czy czymś się wyróżniała? No, jako jedyna miała jasne włosy! Blondynka tak bardzo... Włosy sięgały jej do ramion, a grzywka co rusz opadała jej na oczy. Do wysokich nie należała. Rozglądając się po zebranym towarzystwie stwierdziła, że jednak ze swoim 1,6 najniższa nie jest. Ubrana była w czarną bluzę z czaszką, zwykłe dżinsy i... glany. Po prostu idealne buty na imprezę, nie ma co! Manewrując pomiędzy gośćmi usiadła nieopodal choinki szukając po kieszeniach fajek. W końcu nie ma tu zakazu palenia?

Yuki nieco zdziwiona zerknęła na Leidę. Tak! Usłyszała ją, bo... bo mogła! Nikt jej nie zabroni.
- Lei, nie przesadzasz trochę? Solówki to się robi po imprezie.
Wyszczerzyła się zawadiacko. No proszę. Niby taka grzeczna na pierwszy rzut oka, a jednak ziółko. Cicha woda brzegi podmywa czy jakoś tak. Ponownie przerzuciła wzrok na nieśmiałą dziewczynę. Yuki nieco się skrzywiła.
- Przeczuwam, że ciężki orzech do zgryzienia.
Westchnęła pod noskiem przymykając nieco oczy. Jej uwagę przyciągnęła nagle postać płci przeciwnej! A już myślała, że impreza będzie tylko dla bab. Chłopak podszedł do choinki i nagle dotknął ją tak, że zaczęła się przechylać.
- Oj, oj, oj!
Wymamrotała pod nosem i wystrzeliła jak z procy w stronę ubranego drzewka. Wyhamowała pomagając już na sam koniec z uspokojeniem "agresywnej" choinki. Yuki odetchnęła dośc głośno z ulgą.
- Blisko było.
Wyszczerzyła się i zaśmiała pogodnie. Wraz z wejściem Somethy muzyka się wreszcie zmieniła.
W tym momencie Yuki machnęła chłopakowi jakby na do widzenia i podtruchtała do Leidy.
- Cześć!
Powitała nowo przybyłą, gdy minęła ją na parkiecie. Gdy tylko dziewczyna dotarła do znajomej pochwyciła ją za ramię.
- Chodź!
Wyszczerzyła się uradowana i pociągnęła karzełka za sobą na parkiet.
- All I want for christmas is you!
Zgrała się wraz z muzyką i zaczęła radośnie tańczyć. Jej kroki większego sensu nie miały, ale liczyło się to, że się dobrze bawiła.

Tia, chyba istniały dwa różne typy ludzi, Fox zaliczała się do takich którym włosy układają się same, Lejek jak widać należał do takich którzy przed lustrem siedzieć muszą by ogarnąć kupę futra w wersji ludzkiej.A niech sobie wybucha karzełek ! White miała w zapasie łom(ta torebka, niezbędna kobieca broń xD) i własne pięści, więc raczej ruda by sobie długo nie powalczyła.-Po co takie maluchy przychodzą na imprezy ?-warknęła w odpowiedzi zupełnie nie przejmując się słowami dziewczyn, bądź co bądź wersja ludzka Fox o dziwo bardzo różniła się od tej psiej, nie tylko wyglądem ale również charakterem, szczerze wątpię by szkotka zachowała się w ten sposób, więc czemu ta oto persona postanowiła być inna, szczerze to nie wiem.Gdy choinka omal co nie runęła, czarnowłosa siedząca nieopodal dodatkowo przytrzymała drzewko, hmm ? Jak to możliwe, że osoba która przed chwilą popchnęła Leidę teraz ratuje krzaczek ?
-Ogarnij się !-krzyknęła po czym zaczęła rzucać w niego telefonami, miała ich kilkanaście(kochane rodzeństwo) więc nie sprawiło to jej żadnego kłopotu, potem je pozbierała i schowała do torebki, po czym jak zwykle milcząca wróciła na swoje nie miejsce.

Bo wolny kraj... wszystko można.
- To... poczekamy. He he. - powiedziała ze złowieszczym uśmieszkiem. Takim z chęcią zemsty. A potem przyjęła poważną minę. - Nie dobra żartuję. I tak by wygrała. Wskoczyłaby na mnie i już bym była naleśnikiem. 
Ale nie zmienia to faktu, że Lejek agresje też w sobie posiada. Słysząc kolejne słowa, spojrzała na wspomniane nieśmiałe dziewczę.
- No rzeczywiście. Może.... może podejdziemy? - spytała. 
Chociaż nie wiedziała czy to coś da. Nieśmiałe stworzenie, od tak nie będzie chyba towarzyskie, czyż nie? Ale no spróbować można.
Ale chyba po tej akcji nici, bo Yuki już leciała do choinki. Lejek zamulił i przyszedł jak było po wszystkim. Zapłon Lejka na imprezie part 1. Zresztą dobrze, że zbytnio się do choinki nie zbliżyła. Po o dziwo do pomocy skora była pani sosna...wredna baba. Miała powitać Som, ale nagle ją Yuki porwała na parkiet.
No i se tańczyły. Lejkowe kroki też nie były specjalnie profesjonalne ale co tam.

I kolejny faceteł przyszedł. Który w psiej rzeczywistości był jego bratem. Ale ci... Haku nic nie wie. Nawet nie przypuszczałby, że to na serio Moon. Jak chłopak wyglądał? Czarne włoski, trochę przy długie, niebieskie oczka, a wysokość ciała nie była specjalnie duża. Bez przesady, nigdy nie chciał zresztą być jak jakiś dąb. A cały był ubrany.. na czarno... Czarne portki, czarne trampki... a nie czekaj nie cały czarny. Miał na sobie białą bluzkę a na to skórzaną kurtkę. Sorry mój błąd, nie był jednak cały czarny. Minął blondynkę i pierwsze co zrobił to se usiadł. Przy choince, wiec mógł z bliska widzieć akcje ratowania choinki. W sumie nie wiedział, że ratowali ja, bo za późno przyszedł i nie widział, jak facet z różowymi gdzie nie gdzie włosami prawie ją przewrócił.
- Co się do cholery dzieje? - spytał. 
Ciekawość. Czysta ciekawość.

No, a Lucy dalej sama. W sumie, nudziło jej się już to siedzenie z telefonem w dłoni. Lubiła czyjeś towarzystwo, ale była zbyt nieśmiała, aby do kogoś zagadać czy coś w ten deseń. Odetchnęła i odeszła od stołu zasuwając krzesło. Schowała telefon do kieszeni bluzy z Batmanem i usiadła bliżej, niemalże na pierwszym miejscu, przyglądała się delikatnie uśmiechnięta w stronę dziewczyn na parkiecie. Nie dość, że śpiewać nie umie, to w dodatku tańczyć, więc nie będzie odchodziła od stołu. Woli rysować i pstrykać zdjęcia, ot. Odgarnęła loki z twarzy i znów wyciągnęła ten cholerny telefon, jednym palcem przewijała kolejne to strony na internecie, a drugą ręką złapała szklankę i nalała sobie soku pomarańczowego, bo tak. Dobrze, że alkoholu nie było, bo zapewne by się zaraz stąd zmyła, nie lubiła rozmawiać z pijanymi osobami + sama nie piła, alkohol ją po prostu brzydził i tyle.

Yuki tak się porwała w szalonym tańcu z Lejkiem, że ledwo co zauważyła przybycie chłopaka ubranego na czarno-biało. Jeszcze kilku takich i może będzie równowaga z płcią. Na razie dwójka mogłaby sobie zaszaleć w gronie dziewczyn. Aż zaśmierdziało haremem. Imprezowy harem! Nowość normalnie.
Piosenka dobiegała końca, a przynajmniej Yuki o tym wiedziała. Jakoś tam orientowała się z tymi piosenkami. Nieco przystopowała z tańcem i rozejrzała się po sali. Było już trochę osób... chwila! Nieśmiała dziewczyna uderza do boju! Energiczna nastolatka zbliżyła się do Leidy.
- Spróbuj do niej zagadać. Ja muszę zrobić coś innego.
Uśmiechnęła się tajemniczo i ruszyło do... tum, tum, tum - DJ'a! Zaczęła coś tam rozmawiać, nastąpiła wymiana pendrive (kurde bele, nawet takie duperele ma w kieszeni) za mikrofon i wsio! Yuki stanęła pod wywieszonym napisem "Wesołych świąt" i zebrała w sobie siły. Szalone dyskotekowe światła przygasły, a jasna smuga padła na dziewczynę. DJ puścił sountrack. Yuki poczekała trochę i bam! Zaczęła śpiewać. Jednak nie tak normalnie! Po japońsku! Deal with it! Miała japońskie korzenie, uczy się języka, więc nikt jej nie zabroni. Przyszła się zabawić, o!

Oglądała sobie anime nie zwracając uwagi na kolejnego faceta który postanowił wyruszyć na podryw, bo gdzie indziej znajdziesz większe skupisko dziewczyn ? Jedyne co zmąciło jej spokój to chwila w której przybysz usiadł obok niej, bo w sumie była jedna ławka blisko choinki na której siedziała ta oto persona, szybko jednak wróciła do oglądania.-W skrócie ? Choinka prawie zdechła, kłótnia pomiędzy mną a dwoma karzełkami i ten koleś.-mruknęła pacając palcem ekran telefonu, podłączyła słuchawki tak by nikt nie słyszał co ona tam ogląda i włączyła swoje ulubione anime, o dziwo nie było ono ani rasistowskie, ani krwawe. A mianowicie Fairy Tail.-Laxus!-krzyknęła w pewnym momencie jednak szybko umilkła przypominając sobie, że wcale nie jest w domu, nie chciała drzeć się przy wszystkich, chociaż gówno ją obchodziło co o niej pomyślą.

Moon odsunął się uważnie obserwując towarzystwo, które najwyraźniej z wielką chęcią przyszło mu pomóc. No nic dziwnego, w końcu był nieziemsko przystojny i wszystkie dziewczyny (i chłopcy) lecieli do niego jak szalone. Wyszczerzył się szeroko obracając głową wokoło. -Kopsnij mi ktoś browa... - zaczął, ale wtedy na imprezę przyszedł ktoś kogo chłopak od razu poznał. Tak więc w połowie czarno w połowie różowo włosy 22-latek wydarł się głośno i ruszył w stronę brata rzucając się na niego i przywalając do podłogi. -Cześć, stary! - zawołał i przewrócił się na bok by Haku mógł wstać. Sam z resztą podniósł się na 2-nogi. Nie mógł przecież robić siary!

Muzyka się zmieniła, a jedna z dziewczyn, która przed chwilą uratowała go przed atakiem świątecznego drzewka zaczęła coś śpiewać. NO EJ. ON TEŻ CHCIAŁ ZAŚPIEWAĆ! Ruszył więc jak debil w stronę komputera i usiadł przy nim czekając aż ten japoński bełkot się skończy. Tutaj potrzeba piosenek ludowych! Czekał więc sobie tak, w swojej koszuli i czarnych spodniach. Właściwie głos dziewczyny nawet mu się podobał... Oczywiście nie był tak wspaniały jak jego, ale co poradzić. Świat nie jest idealny.

Tańczyła sobie dalej z Yuki. Było świetnie. W końcu o to chodzi w imprezach, by się dobrze bawić (mimo, że w okolicy sosny XD). Nie zwróciła uwagi, czy ktoś jeszcze przyszedł czy nie. Ba. Wciąż myślała, że Muniek jest jedynym chłopem w tym pomieszczeniu.
- Okej spróbuje. - stwierdziła i poszła skocznym krokiem w stronę Lucy.
Usiadła koło niej i uśmiechnęła. Szit. Jak siedziała to nawet ze spokojem sobie stóp nie mogła oprzeć o podłogę. Lajf is brutal.
- Cześć. Jestem Leida. - powiedziała.
Czekając na odpowiedzieć nagle usłyszała jak ktoś śpiewa. Po japońsku. WOW!
Momentalnie się odwróciła i ujrzała śpiewającą Yuki.
- KAWAII! - rzuciła głośno.
I potem zaczęła klaskać, klękając na krześle.
Szalony Lejek, wow.

No proszę i nagle wszyscy nienawidzą Lucy, bo ona nie ogląda anime i nie przepada za Japonią i tym językiem. Cholera, lepiej się tym nie chwalić, dla własnego dobra.
Nie oczekiwała, że ktokolwiek do niej podejdzie, a jak już to właśnie któraś z tej dwójki.
-Lucy-odpowiedziała uśmiechając się lekko.
Oparła głowę o rękę, która zaś była oparta w łokciu o stół. Przekręciła jedynie oczami. Była zazdrosna, że dziewczyna śpiewać umie, a ona nie. Kiedyś ktoś ją nagrał, gdy śpiewał i puścił komuś innemu, mimo, że sobie tego nie życzyła i ganiała ową osobę po całym domu, a gdy się poddała i słyszała, że się śmieją, pobiegła do łazienki i się poryczała. Taka wrażliwa dziewczynka na którą się nie krzyczy. Milczała i czuła się nieswojo w towarzystwie Leidy, która po chwili zaczęła coś krzyczeć po japońsku, huh.

Miała gdzieś co o niej pomyśli przykładowa sosna. Ona chciała śpiewać i właśnie to robiła, o! Soundtrack nie był długi, bo tylko taki cudny znalazła, więc darcie ryja po japońsku się skończyło. Ukłoniła się z uśmiechem i wróciła do DJ'a. Tam siedział chłopak, który omal nie obalił świątecznego drzewka. Najwyraźniej miał porozumienie z DJ'em. Przekazała nieznajomemu mikrofon zdając sobie sprawę, że chyba zapoczątkowała jakieś karaoke. Miło byłoby, jakby się w to więcej osób zaangażowało. Rozgrzanie imprezy, tak! To jest to.
Zerknęła na Leidę, która siedziała obok nieśmiałej i wcześniej ją dopingowała. Lekko machnęła ręką i zaczęła rozmawiać z DJ'em. Chyba omawiała co może puścić później i tak dalej. Potem wróci do dziewczyn. Oby nieśmiała się trochę otworzyła.

Taki melanż i Eryś miałby go przegapić?
Elegancko spóźniony, na miejscu pojawił się kolejny typ. Niewysoki, maksymalnie metr siedemdziesiąt, o zniewieściałych rysach twarzy i czarnych włosach z grzywką, chudy, ubrany w czarno-fioletową koszulkę bez rękawów (przecież tak ciepło jest) i czarne, obcisłe spodnie. Słowem, pedał.
- SIEEEMA LUDZIE! - przywitał się, ledwo przekroczywszy próg. No co, trzeba jakoś zwrócić na siebie uwagę, co nie? Szeroko wyszczerzony przebiegł wzrokiem po zgromadzonej ludności, szukając kogoś kogo zna albo kojarzy. Na choinkę nie zwrócił większej uwagi, w domu ma choinkę, chyba że któryś z chłopaków zdążył już ją przehandlować na bazarze, też możliwe.
Tak czy siak, szukał sobie jakiegoś śmieszka coby podęsić albo co. Ktoś tam się po japoniszu drze?

Oł. Nawet nie zauważył, że przy jakieś niewieścia usiadł. 
- Czyli nic ciekawego. - uznał i skończyło się na tyle wymienianie słów między nim a dziewczyną.
W końcu fonem była sowim zajęta. Co on będzie przesadzał?
I nagle ten faceteł, który rzekomo prawie przewalił choinkę, rzucił do niego "Cześć, stary". Stary? To my się znamy? Nie zdążył zapytać, bo w tym czasie nieznajomy (rzekomo hłe hłę ;-;) rzucił się na niego, jak rugbysta na piłkę do rugby. MOJA! XD I leżeli na ziemi.
- A ty to ktoś ty? - spytał naburmuszony. W końcu go zaatakował. No nie poznał go no. Powstał z ziemi, masując sobie łepek. Zdecydowanie nie chciało mu się grać w rugby.
Oczywiście zauważył Erysia. W końcu krzyknął sobie. Usiadł z powrotem na krześle. Koło tej samej dziewczyny co mu powiedziała, co z choinką się stało. Ale i tak jej nie przeszkadzał. Pewnie nawet nie miała zamiaru go poznać.