Plaża

- Wybacz..
Kiwnęła główką na pożegnanie i również wyszła.

zt

Wlazł. Tak się cieszył że zrobiło się jasno i potwory już uciekły. Oczywiście nikomu by się nie przyznał że się bał. A to było wręcz idealne miejsce na oczyszczenie futra z krwii i ziemi. Co prawda jego rana nie była głęboka i przestała już krwawić, ale musiał wyglądać okropnie. -Po raz pierwszy nie jesteś piękny, hm? I jak się z tym żyje? - odezwał się głos w jego głowie, lecz Finn tylko fuknął niezadowolony i ruszył truchtem w stronę wody. Gdyby tylko wiedział że jest słona, ha!
Nie zastanawiając się więc młody wskoczył w fale, chcąc się oczyścić. W tej samej chwili jednak zacisnął swoje małe kiełki, a ciało psa niemal nie sparaliżowało się od pieczącego, pulsującego bólu. Zaskowytał wybiegając z morza i uderzając łapami o miękki piach. Cały dygotał z zimna, bo nie dość że słona, woda również nie okazała się zbyt ciepła.

Przyczłapała, uśmiechając się pod nosem. Zwolniła trochę, gdyż wyczuła płomiennego. Szła jednak dalej i siadła przy brzegu, zamaczając łapy w zimnej wodzie. Kątem oka obserwowała dygoczącego psa. Wiedziała, że woda jest słona, bo przecież było to morze. Kiedyś już była nad morzem. Oblizała pysk i odwróciła głowę w stronę psa. - Sinevo - powiedziała wyczekującym tonem. Wcześniej miała, na szczęście, poznać powitanie stadne. Patrzyła się swymi błękitnymi oczyma na psa, czekając na jakąkolwiek reakcję lub odpowiedź.

W momencie gdy Finn zauważył suczkę, jego ciało napięło się jak struna. Mimo to nadal lekko dygotał uderzając swoimi małymi ząbkami o ząbki. Woda była naprawdę zimna, a ostry wiatr wiejący z północy zupełnie nie pomagał. -F... Fimma! - przywitał się w końcu, a na jego lico wpłynął niewielki uśmieszek. Ruszył z miejsca i wolnym krokiem podszedł z stronę krwistej. Dziwne. Wszyscy mówili że czerwoni są racy groźni, ale chyba... Chyba nie ma się szczególnie czego bać. Husky wyglądała dość przyjaźnie. -Jestem Finnegan, w skrócie Finn - przedstawił się już nieco mniej entuzjastycznym tonem. -Co tu robisz? - zmarszczył czoło przyglądając się towarzyszce - mogła być w jego wieku, ewentualnie nieco młodsza. No i on na pewno był... silniejszy, mądrzejszy, piękniejszy... Stop. Skup się. - Yhm. Pies poruszył nieco łebkiem, ale jego futro nadal było całe mokre, a ciało leciutko się trzęsło.

Nadal siedząc lustrowała Finnegana wzrokiem. - Vixa - mruknęła niechętnie. Uniosła brew, zastanawiając się nad tym, co tu robi. W krainie, czy na plaży? Hm.. - Nie muszę mieć konkretnego powodu. - rzuciła i 'obejrzała' mokre futro płomiennego. Na razie nie zamierzała się odzywać, bo po co? Czekała tylko na komentarz, albo reakcję Finn'a. Domyśliła się, że pies był mokry, gdyż wszedł do wody. Zastanawiało ją tylko, po co to robił? Hmm...

-Ja mogę dać ci powód. - sapnął szczerząc się wesoło. Przejechał mokrym ogonem po piachu, które momentalnie przykleił się do jego futra. Był zimny, nie taki jak na planecie Fela. Tam zawsze piach był ciepły. Piach dawał ciepło. To zabawne, a zarazem dziwne... Co się dzieje?
Młody jeszcze nigdy nie przeżył zimy, jako że urodził się zaraz po niej, gdy śnieg już stopniał. Oznaczało to że niedługo będzie dorosły. Ale... czy to dobrze? Co jeżeli się zmieni podczas dorastania? Będzie już kimś zupełnie innym? On nie chciał się zmieniać. O nie. -Co chcesz robić? - spytał przesuwając łapką po ziemi i spoglądając Vixie w oczy. Wtedy zauważył niewielkie zadrapania w okolicy jej pysku. -Co ci się stało? - skóra na czole szczeniaka uniosła się do góry pytająco.

Zamyśliła się. - Nie wiem - odpowiedziała krótko. Patrzyła się w oczy Finnegana, tak jak on. Ona też była już prawie dorosłym psem. Zapewne, podobnie jak płomienny, nie przeżyła jeszcze zimy. Nie przejmowała się jednak tym, co się stanie, jak już podrośnie. Zastrzygła uchem na ostatnie pytanie towarzysza. - Nic - mruknęła ponuro, wymijającym tonem. Machnęła ogonem rozgarniając nim piach. Uśmiechnęła się lekko, czekając, co pocznie Finn.

-Nie jesteś zbyt rozmowna co, skowronku? - odparł, a na jego lico wpłynął tańczący w kpiącym geście uśmieszek. Znów uniósł na nią wzrok, zbliżając się na chwilę i dotykając jednego z zadrapań swoim zimnym nosem. Gdy poczuł ciało suczki znów się odsunął. -A jednak... Chciałbym wiedzieć. - sapnął. Nigdy nie odpuścił nikomu odpowiedzi na pytania. Z dorosłymi szło to trudniej, ale miał nadzieję że uda mu się porozmawiać z Vixą.
Zrobił parę kroków do tyłu i wskazał łbem na morze - na horyzoncie unosiła się pomarańczowa poświata. -Kocham zachody słońca. Są piękne... czyż nie? - szepnął bardziej do siebie niż do Vixy. Usiadł na ziemi czekając na reakcję ze strony towarzyszki. Usiądzie obok? Teraz ma szansę na ucieczkę. Choć nie do końca rozumiał przed czym miałaby uciekać.

Uśmiechnęła się. Spojrzała na zachód słońca. Oblizała pysk i siadła obok Finnegana. Nadal nie odpowiadała na pytanie, co się stało.
-Tak.. są piękne - powiedziała i machnęła po piachu ogonem. Zastrzygła uchem i przeniosła wzrok na płomiennego. Uśmiechała się.. czyż to nie dziwne? Przecież zawsze była ponurym szczenięciem, nie cieszącym się z niczego... może jednak nie?
- Wiesz... nigdy nie zwracałam na nie uwagi.. - dorzuciła, patrząc na Finn'a.

//coś mi się te moje posty nie chcą kleić ;

-Gdy jest się smutnym częściej zwraca się uwagę na zachody słońca. - odparł nadal nie przenosząc wzroku na Vixę. Nie powtórzył pytania, ale nie oznaczało to że sobie odpuścił - bo nie odpuścił. Nigdy nie odpuszczał. Przejechał łapą po piasku robiąc niewielkie kółko.
Nagle na plażę zleciały się mewy - nie było to nic rzadkiego, te ptaki często tu przebywały. Większość z nich skupiło się na wyławianiu ryb z wody, ale Finn aż wzdrygnął się na samą myśl że mógłby tam wejść jeszcze raz. Jedna z mew podleciała do góry stając tuż przed nim. Przekrzywiła swoją śmiesznie małą główkę odzywając się równie śmiesznym głosem. -Rybę! Szczeniak przekrzywił łeb. Zabawne że wciąż nie zdawał sobie sprawy że tylko on jest w stanie zrozumieć inne zwierzęta. -Nie mam. - mruknął marszcząc leciutko czoło. -Rybę! - ptak zaskrzeczał ponownie, a płomienny zachichotał. Ptak najwyraźniej nieco obrażony tym gestem odfrunął dołączając do swoich towarzyszy. Pies zachichotał jeszcze raz i odwrócił łeb w stronę Vixy,

Uniosła pytająco brwi. Do kogo mówił jej towarzysz? Hm.. ciekawe. Zdziwiona była bardzo, może rozmawiał z kimś, kogo tu nie było? Przekrzywiła łeb w bok i machnęła ogonem. Czekając na wyjaśnienia, zastrzygła uchem i wpatrywała się w Finnegan'a swymi błękitnymi oczyma.

/nie klei mi się ;/ //

-Co? - sapnął spoglądając na Vixę. Jego czy były zawieszone na jej postaci tak jakby nie do końca rozumiał co mogłoby się dziać i dlaczego towarzyszka tak się na niego patrzy. Zabawne.
Pies przesunął łapą po ziemi i nagle gdy nastąpił przypływ a fala przemyła im łapy drgnął. Dlaczego tym razem nic się nie stało. Finn machnął łapą ochlapując Vixę, po czym sam odskoczył. Nawet jeżeli teraz nic mu się nie stało nie miał zamiaru wchodzić tam jeszcze raz.

/To coś mów bo ja nie wiem co nim pisać XD/

- Mówiłeś coś do kogoś. - odparła, i również skoczyła do tyłu, kiedy płomienny ją ochlapał. Woda była chłodna. - Ej! - krzyknęła z udawanym wyrzutem. Wbiegła trochę do wody i też ochlapała Finnegan'a. Kiedy już jej towarzysz był mokry, ponownie go ochlapała, tym razem jednak, żeby cały był mokry. Z błyskiem w oku uśmiechnęła się. Dla niej woda nie była tak zimna, żeby od razu umierać, ale nie stała w niej długo. Wyskoczyła z morza i położyła się na brzuchu tak, by widzieć całego towarzysza. - I co zrobisz? No co? - pytała dokuczliwie, jakby była co najmniej o połowę starsza od Finn'a.

-Tak, do mewy ona... - nie dokończył bo Vixa chlapnęła się wodą. Zrobił udawaną oburzoną minę, która w sumie wyszła mu dość dobrze. Słona woda w małych ilościach nie piekła tak bardzo, jednak pies poczuł lekkie pulsowanie w okolicy rany zadanej przez potwora spotkanego wcześniej. Legł na ziemi obok towarzyszki i zachichotał. -Chyba będę zmuszony się na ciebie obrazić. - odpowiedział starając się przybrać tak poważną minę jak się dało. Musiało to wyglądać nadomiar zabawnie. Aby nieco zrealizować znaczenie tych słów obrócił się kładąc się na piachu w tym samym miejscu, ale tyłem do krwistej. Ledwo powstrzymał się od śmiechu, ale przecież gdyby zaczął chichotać nie byłoby już tak poważnie. A on. Naprawdę. Był. Na. Nią. Obrażony.

Vixa wybuchła śmiechem, na to, co zrobił jej towarzysz. - Ach tak? - spytała, i spojrzała na jego ogon, który był tuż obok niej. Zachichotała i lekko ugryzła Finnegan'a w ten jego ogonek. Momentalnie odskoczyła do tyłu i siadła do niego tyłem, udając obrażoną. Jednak swój ogon miała przy sobie, żeby go pilnować.

Finn podskoczył od razu wstając z ziemi i rozsypując dookoła piasek. -Vixa! - wydał z siebie coś na znak okrzyku, ale w jego tonie dało się wyczuć nutkę czegoś... dziwnego. Brzmiało jak miękkie syczenie; tak jakby chciał by ta podeszła bliżej. Ale chwila... przecież my rozmawiamy o dziecku. Płomienny odbił się od ziemi i skoczył na siedzącą do niego tyłem suczkę. Pod wpływem nierównej powierzchni oboje przewrócili się do przodu, przez co wpadli do zimnej słonej wody. Okropieństwo! - tak pomyślał na początku, ale teraz sól nie piekła go już tak bardzo, niemal w ogóle. Tylko na języku miał nieprzyjemny posmak. Uniósł łeb wyczekując aż i Vixa się wynurzy. Jego wzrok opadł na oddalonym o parę metrów wystającym kamieniu - zbyt małym by na niego wejść, ale wystającym z wody i całkiem nieźle widocznym. -Kto pierwszy do skały! - krzyknął odbijając się nogami od ziemi i startując w jego stronę.

Wynurzyła się z wody. Prychnęła na słowa psa. Przed chwilą bolał go ogon, a teraz biegł do skały? Ona również pobiegła w jej stronę, najszybciej jak się dało. Później jednak, przeskakiwała fale, gdyż ją spowalniały. W swojej gonitwie zdążyła się też wytrzepać z wody, więc nie było jej aż tak zimno.

/ty wybierz, kto był pierwszy :3/

Parł naprzód, ale duże słone fale były dobrym przeciwnikiem. Woda wlewała mu się do pyska, przez co raz zmuszony był się zatrzymać. Chciał stanąć i odetchnąć, jednak jakież było jego przerażenie kiedy pod łapami nie zastał gruntu. Oczywiście tylko przez chwilę bo kątem oka zauważył Vixę. Wiedział że mógł za to przypłacić, ale nagle ruszył starając się przeskoczyć przez falę, która całkowicie go zmoczyła. W rezultacie krwista dotarła do kamienia pierwsza. -Miałaś farta, bo ja... dałem ci fory. - mruknął rozgoryczony faktem że przegrał z płcią przeciwną. Nie mógł dać tego po sobie poznać.
Droga powrotna była łatwiejsza, ale fale chyba stały się mocniejsze i co chwila go zalewały podtapiając lekko. Dopiero gdy wyszedł na brzeg zdał sobie sprawę z tego jak dużo wody się napił. Na języku miał nieprzyjemny posmaczek soli, a brzuch wydawał mu się ciążyć od przepicia. Odetchnął robiąc jeszcze parę kroków do przodu. Zaczął kaszleć wypluwając nieco wody z morza, jednak brzuch nadal go bolał, utrudniając ruchy. Wciągnął powietrze krztusząc się i wydając charczący odgłos. Stęknął siadając na ziemię i spoglądając na Vixę. -Następnym razem ci się nie uda - mruknął.

Wybuchła śmiechem, kiedy usłyszała, że Finn dał jej fory. - Ta, jasne - powiedziała rozbawiona. Kiedy wyszła na brzeg z płomiennym, po czym otrzepała futro ze słonej wody. Podejrzanie patrzyła, kiedy jej towarzysz się krztusił, jednak nie skomentowała tego. - O tym się przekonamy.. - dodała z uśmieszkiem. Machnęła ogonem po piachu i ukradkiem spojrzała na niebo; zbierały się na nim już ciemne chmury, kto wie, czy nie zapowiadające deszczu. Wróciła wzrokiem na postać Finnegan'a. Hm... - mruknęła zastanawiając się, jak jeszcze mogłaby urozmaicić im czas.

Finn mruknął coś do siebie. -Hm... słyszałaś o nowych sklepach w tej krainie? - w jego oczach pojawił się kpiący błysk. -Myślisz że znalazłoby się tam coś ciekawego? - szczeniak rozejrzał się. W jego umyśle zaczęły pojawiać się ciekawe opcje fikuśnych tatuaży i srebrnych wisiorków. Tak. Z pewnością powinni tam pójść. -Swoją drogą... chyba powinnaś się do mnie zwracać z szacunkiem. - dodał stanowczo unosząc łeb do góry w zabawnym, choć jego zdaniem poważnym gestem. -Jestem księciem i przyszłym Alfą stada. - o tak tego był pewien. Jak dorośnie to zasiądzie na tronie i będzie rządził tą wielką krainą! Uśmiechnął się lekko nadal prostując łapy i łeb by wydawać się wyższym i dostojniejszym.

- Hm.. nie słyszałam... - mruknęła zamyślona. Powstrzymała się od wybuchu śmiechu na temat szacunku. Nie wytrzymała jednak, kiedy powiedział, że będzie alfą. - Ty? Udowodnij to uwierzę! - rzuciła, nadal się śmiejąc. Kiedy w końcu się uspokoiła, zlustrowała wzrokiem Finn'a. - Nie wyglądasz zbytnio na kogoś, kto ma władzę w rodzinie. - dodała z lekkim uśmieszkiem, zatrzymując wzrok na oczach psa. Zastrzygła uchem i czekała na to, jak zareaguje jej towarzysz.

-To chodź! - rzucił podbiegając parę kroków do przodu. Śpieszyło mu się, oj tak, i to jak! -Zobaczysz. Kiedyś będę Alfą i będziesz musiała się mnie słuchać. - odpowiedział robiąc tak poważną minę jaką tylko mógł. -Wszyscy będą musieli się mnie słuchać. - dodał rozmarzony.
Słysząc kolejne słowa o rodzinie nieco posmutniał. To dziwne, że nie pamiętał swojej prawda? Może w ogóle jej nie miał? W końcu przybył z innej planety, na której panowały odmienne zasady. Uśmiechnął się więc triumfalnie choć nie wiedział co odpowiedzieć. -Zrób mi tą przyjemność Vixa... I uwielbiaj mnie mimo wszystko. - odparł uśmiechając się cwaniacko.

Zaśmiała się. - Spróbuję. - dodała z uśmiechem. Dołączyła do Finn'a i czekała, gdzie pójdzie. Otrzepała jeszcze futro z piachu, który się do niej przykleił i zastrzygła uchem. Ona na razie tylko czekała, gdyż nie wiedziała gdzie idą. Nie zwiedziła tu zbyt wielu miejsc... - Eeee... - zaczęła niepewnie. - A gdzie to jest? - zapytała, odszukując wzroku płomiennego.

-Niedaleko~! - cóż nawet jeżeli było niedaleko to znając Finna mogli się po drodze zgubić jeszcze parę razy. -Chodź! - pies przyśpieszył kroku biegnąc o mokrym piachu i zaraz znikając za klifem.

z.t

Przekrzywiła głowę w zastanowieniu. Kiedy pies zniknął za klifem, dotarło do niej że miała też iść. Momentalnie pobiegła za towarzyszem, uważając, by się nie zgubić.

z/t