Droga prowadząca ku szczytom.

Wyszedł z.t

Odeszła.

zt.

Szedł powoli przed siebie, kulejąc na tylną łapę, którą ledwo stawiaj na podłożu. Nie zamierzał jednak nic z tym robić, nie w tym momencie, miał ważniejsze sprawy na głowie niż przejmowanie swoimi ranami. Oblizując czarną kufę, powiódł spojrzeniem dokoła, w krótkich poszukiwaniach.

Suka kroczyła ostrożnie w stromych górach w poszukiwaniu kogokolwiek z krwistych, że móc załatwić konkretne sprawy związane ze stadem, bo na obecną chwilę nici z porywa. Nieopodal spostrzegła samca, który musiał mieć problemy z łapą. Myślała o tym, że zatopić swoje kły i podrapać zadając poważne rany swoimi pazurami po trzęsącym się ciele przerażonej ofiary. Ech, te formalności!

Zdając sobie sprawę z obecności kogoś jeszcze, obrócił ryło tak, aby łypnąć czerwienią spojrzenia na postać dobermanki oddalonej o parę metrów. Uniósł kącik warg w zdawkowym nieco niesfornym uśmieszku, kiwając jej pyskiem na powitanie. Nie zatrzymał jednak przy tym ruchów swoich łap, które ciężko gniotły trawę, gdy zboczył w pewnym momencie ze ścieżki.

Jej ślepia uważnie obserwowały wilka. Uniosła swoje kąciki ust, żeby posłać mu złowieszczy uśmiech i skinęła łbem na przywitanie. Zdecydowanym i pewnym krokiem podeszła do towarzysza.
Chciałabym się dowiedzieć co nieco o demonicznej armii, aby móc dla niej porywać.
Powiedziała tonem pełnym cynizmu jakby sama nie wiedziała z kim rozmawia. Przede wszystkim musiała zacząć działać, a bycie słabeuszem na nie wiele się zda.

- Bez żadnego 'Dzień Dobry', albo 'chcę ci dać w mordę?' - burknął jakoby rozbawionym tonem zachrypniętego głosu, nie mniej jego spojrzenie już nie padło na krwistą adeptkę. Jakby nie patrzeć wykonanie swojego zadania, było dla niego teraz ważniejsze niż douczanie jej, właściwie czemu miałby to robić? Nie pamiętał, aby kiedykolwiek pisał się na robienie za jakiegoś nauczyciela.
- Co chcesz wiedzieć? Tylko szybko, bo nie mam czasu na zabawy. - stłumione warknięcie wydobyło się z jego paszczęki, wciąż jak widać nie był w najlepszy humorze. Potrząsnął łbem, pozwalając aby sierść na karku ułożyła się w jeszcze większym nie ładzie.
I gdzie te pieprzone, smoki?

Mogę ci dać w mordę, ale sake.
Podroczyła się trochę z wilkiem mają nadzieję, że lubi ten trunek i chciałby kiedyś wyjść popić. Czas każdego gonił nie tylko jego, ale wracając do tematu.
Co trzeba zrobić, żeby być oficjalnym członkiem stada?
W jej głowie było mnóstwo pytań, które nie chciała wypowiadać, bo widziała, że wilk jest zajęty i dodatkowo w złym humorze, ale nie będzie o to pytać.

- Preferuje rum. - mruknął, skoro już się dzielą swoimi upodobaniami. Zaśmiał się chrapliwie pod nosem.
- Oh, założę się, że gdybyś porozmawiała z naszą szanowną Alfą, z desperacji przyjąłby cię od razi. - parsknął siarczyście pod nosem, pozwalając sobie na iskierki szyderstwa w swoim jednym ślepiu skierowane jak zwykle w osobę Asmodeusza.
- Co zrobić? Działaj. Idź pomęczyć jakąś niewinną duszyczkę, albo cokolwiek innego; właściwie masz dobrą okazję, gdyż jest możliwość wykonania paru zadań. Może jak je wykonasz będziesz miała okazję stać się jedną z nas. Ale jak tak na ciebie patrzę ... - zmierzył ją uważnie spojrzeniem, mrużąc je na tyle, aby okrągły rubin stał się ledwo zauważalną linią.
- Masz na to marne szanse. Oh i zapewne Asmodeusz będzie w niebo wzięty, jeśli złożysz mu ślubowanie wierności. Taaak, z pewnością. - założy się o skrzynię rumu, że ona jak i reszta stada zniknie w odmętach. Ale to już nie jego problem, on zajmuje się sobą i swoimi sprawami. Ruszył ponownie, gdy ujrzał kształt podobny do ptaka znikający za koronami kilku drzew.

Mogę się założyć, że każdemu mówisz nowemu członkowi, że ma marne szanse.
Odparła nieco zirytowana, że egoista o ile trafne są jej wnioski nie wierzy w innych. Mimo to miała ochotę spróbować tego rumu jak on wypowiedział swoje upodobanie. W jego oczach widziała jakby miał coś do Asmodeusza, ale nie będzie się wytrącała.
Może masz ochotę wybrać się na kielich dobrego rumu?
Posłała mu szyderczy uśmiech. Spotkanie z alfą stada może poczekać, bo zapewne jest zajęty i ma ważniejsze sprawy. Lustrowała uważnie wilka, który ma prawdopodobnie wiele doświadczenia.
Całkiem możliwe, że spotkamy się kiedyś w trakcie porywania jakieś niewinnej duszyczki.
Mruknęła mrużąc oczy, a co jakiś czas spoglądała na jego bolącą łapę.

- Nie. Jesteś pierwsza, możesz się czuć zaszczycona, nie mam nic przeciwko. - machnął łapą nieco nonszalancko, ukazując pożółkłe zębiska w nieco szerszym uśmieszku. Poruszył uszami nieco zaintrygowany jej propozycja, zbliżył się doń musnąwszy ogonem jej podbródek.
- Już mnie zapraszasz na randkę, mała? - parsknął, unosząc zawadiacko jedną brew do góry. Najwyraźniej jego urok osobisty działa cały czas bez zarzutów, podobnie jak i jego ogromna pewność siebie. - Może później, teraz mam coś do zrobienia.
Przybrał nagle bardziej drapieżny wyraz pyska. Im szybciej załatwi to co ma do zrobienia, tym szybciej będzie mógł oddać się przyjemnościom. Wysunął różowy ozór, musnąwszy nim krańce swych zębisk, które już za niedługo miały się zakleszczyć pozbawiając daru życia kolejną ofiarę. Przymrużył lekko czerwień spojrzenia, dostrzegając z daleka coś ala smoka buszującego na ziemi. Najwyraźniej czegoś szukał bądź też odpoczywał. To było nie istotne, ruszył czym prędzej w stronę stworzenia, które zauważywszy go rzuciło się do ucieczki i próby wbicia się w powietrze.
- Nie ma mowy ... - syknął pod nosem, wystrzeliwując do góry, aby w ostatnim momencie złapać smoka za jedną z łap ściągając go na ziemię.
~ Puszczaj się! ~ zasyczał pierzasty, szarpiąc się ile z sił.
Stalowy uśmiechnął się chłodnawo. Nie zamierzał puszczać, i w ten stworzenie uderzyło w niego kulą ognia, która boleśnie przypaliła mu nie tyle futro co i skórę. Szlag by to trafił. Warknął sucho, szarpnąwszy łbem, aby ściągnąć go nieco w dół, łapami staram się przygwoździć do podłoża.
~ Zapłacisz za to!
Tak, tak. Z pewnością zapłaci. Ile razy słyszał już podobne groźby. Wbił pazury niczym haki pod skrzydła smoka, przygniatając go w pewnym momencie do podłoża. Złapał za jedno z piór, aby niemal je wyrwać. Kolejna kula ognia posłana została w jego kierunku, jednak przez ból smok nie był wstanie trafił całkowicie, więc kula jedynie musnęła jego polik. Nie czekając na kolejne ataki, wbił swoje kły w jego brzuch, aby gryząc zażarcie rozszarpać go. Nie interesując się tym, czy stworzenie jeszcze żyje, czy też nie wyciągnął fiolkę, którą napełnił jego krwią, zamykając ją szczelnie i chowając ponownie. Wyprostował się oblizując zakrwawiony pysk.

Czekała, aż wilk pozałatwia swoje sprawy, które były pilniejsze od jakiegoś porządnego trunku.
Tylko nie mała, bo dostaniesz po mordzie.
burknęła pod nosem spoglądając jak próbuje złapać. Trochę w jakiś sposób jej to zaimponowało, bo nie wielu próbuje schwytać te uskrzydlone bestie.

Zapewne to byłaby ostatnia z czynności jaką by w swoim krótkawym życiu uczyniła; ale w tym momencie nie musiała o tym wiedzieć, gdyż basior znacznie oddalony, nie był wstanie usłyszeć jej słów, które pewnie skwitowałby aroganckim grymasem. Zostawiając truchło za sobą, wrócił do demonicznej.
- Chodź. - wychrypiał jedynie cicho, ruszając w stronę terenów stadnych.

zt

Wybyła. NMMT

Odsuwanie innych od siebie i odmawianie sobie miłości. To wcale nie sprawia że jesteś silniejszy. Jeśli cokolwiek się stanie, to sprawi że staniesz się słabszy. Bo robisz to ze strachu.

Strach jest najbardziej pierwotnym z instynktów. Najłatwiej nim manipulować, najłatwiej go odnaleźć, wykorzystać, wykrzywić, aby pasował doskonale pod twe splugawione ręce. Strach był silnym uczuciem. Najsilniejszym. Nie głupotą było się bać. Głupotą było przychodzić tu, w zupełne odosobnienie.
Od spotkania z Alfa minęło kilka długich, bezproduktywnych godzin. Levi wędrowała to tu to tam, starając się zapanować na wirującymi z powietrzu mackami i okiem, które wydawało się wbijać w jej mózgowie tysiące szpileczek. Nerw, z którym było połączone zdecydowanie nie spełniał swoich naturalnych, wyznaczonych zadań. Był jej gilotyną. Wystarczyło iż zbytnio naprężyła sznur, przeciążyła go za bardzo, a o normalnym fiołkowym spojrzeniu mogła całkowicie zapomnieć. Właściwie zapomnieć mogła o jakimkolwiek spojrzeniu, ponieważ czekała ją tylko ślepota.
Warknęła cicho rozjuszona, gdy jedna z macek pozwoliła sobie na swawolne muśnięcie jej boku trochę zbyt mocno. Krew lekkim strumieniem poczęła spływać w kierunku zamarzniętej ziemi, choć sama wampirzyca wydawała się nie zwracać na to większej uwagi. Krew to krew. I tak miała zamiar w niedługim czasie ją uzupełnić.
Opatrzność musiała nadeń czuwać, gdyż wystarczyło kilka kolejnych kroków, a w nozdrzach krwiopijki zawirował nieznany zapach. Ofiara. Nie mogąc powstrzymać uśmiechu, wykorzystała swą szybkość, aby znaleźć się przy samcu w niespełna mrugnięcie okiem. Jej bielone kły ładnie zalśniły tuż przed jego mordą.
- Witaj, obiadku.

Najwyraźniej perspektywa kolacji została odebrana wampirzycy nim jeszcze porządnie się zaczęła. Krzywizn poruszyła siatką blizn, która pokrywała samiczą mordę, nadając całokształtowi facjaty odrażający widok. Nieznajomy mógł uważać się za wielce szczęśliwego, choć oceniając po jego postawie, nie zdążył zdać sobie sprawy w jak wielkim jest niebezpieczeństwie. Pozwoliła sobie zapamiętać, aby w najbliższym czasie jak najprędzej dobrać mu się do tyłka, bo teraz na słodkie igraszki nie pozwalał jej czas. Lekko zirytowana, wypuściła z nozdrzy ciepłe powietrze niczym smok, któremu przerwano bardzo przyjemną i intensywną drzemkę. Objęła spojrzeniem samca po raz ostatni, a potem umknęła w dół zbocza.
Cholerne obowiązki.

z/t

/nie będzie wampirzej traumy na razie ;w;

Oblizał pysk reagując w stopniu graniczącym z minimum. Po chwili sam ruszył w dół, tak jakby pogrążony w myślach, zupełnie zapomniał dlaczego chciał wejść na szczyt.

z.t
/jedna postać uratowana XD/