Zapisy do Róży Wiatrów

Kod:

[b]Imię:[/b]
[b]Wiek:[/b]
[b]Krótko o sobie:[/b]
[b]O jaką rangę będziesz się starać?:[/b]
[b]Co jest dla ciebie najważniejsze?:[/b]
[b]Historia:[/b]

Imię: Bella
Wiek: Rok
Krótko o sobie: Jest nieco zamknięta w sobie, skryta oraz nie śmiała dla obcych dla rodziny i przyjaciół jest otwarta, szczera i przyjacielska. Jednak raczej jest samotniczką choć mimo wszystko dla stada zrobiłaby wszystko. Nie jest zła ani neutralna, bardziej przechyla się ku dobrym niż złym czy neutralnym ale bronić siebie czy innych potrafi. Dla tego między innymi zdecydowała się na zmianę stada.
O jaką rangę będziesz się starać?: Najwyższa ale nie ma wygórowanych ambicji
Co jest dla ciebie najważniejsze?: Stado, rodzina, pomoc innym
Historia: Zrodzona z gwałtu krwistego na płomiennej, a reszta się tworzy, dorosła i teraz jej los ciągnie się dalej.

Imię: Chibisuke lub w skrócie Chibi

Wiek: szczeniak

Krótko o sobie:
Mały szczun co wygląda jakby się zmieszał z pandą, o kryształowych niebieskich oczach i czarnym pasku w poprzek grzbietu. Ciekawy świata mały psiak, który szybko się uczy i chłonie wiedzę. Szczeniak, który chce wiedzieć dosłownie wszystko o wszystkim Nie usiedzi na długo cierpliwie w jednym miejscu. Cały czas coś go kusi by gdzieś, iść, coś zrobić, coś zobaczyć. Mały panikarz. Gdy spanikuje zaczyna się jąkać i wypowiadać monosylabami. Czasami zamiera w bezruchu jeśli opanuje go strachu, ale przeważnie jest odważny i raczej sam świadomie czy też nie pcha się w łapy niebezpieczeństwa. Spryciarz i cwaniak. Nie jest życiową pierdołą, świetnie radzi sobie sam mimo, że nikt go nie uczył jak żyć w świecie. Może trochę z deczka naiwny zresztą jak każde szczenię. Mądrala. Nad wyraz inteligentny. W miarę przyjacielski, ale nieufny. Wobec obcych zwłaszcza dorosłych osobników podchodzi z dystansem. Do szczeniąt pochodzi z mniejszą rezerwą i szybciej z nimi łapie kontakt i nawiązuje znajomość. Jego największą miłością są pisane przez ludzi książki, w których kradzieżach się lubuje.

O jaką rangę będziesz się starać?: Zobaczy się w przyszłości, na razie w głowie ma co innego.

Co jest dla ciebie najważniejsze?: Książki, odkrywanie i poznawanie świata, zdobywanie nowej wiedzy i informacji. Nabywanie potrzebnego doświadczenia.

Historia: Narodził się daleko, daleko w ludzkim laboratorium na wyspie Sakhalin jako prekursor i nosiciel genu prawie wymarłej rasy psów zaprzęgowych, którą ludzie nazwali właśnie od nazwy wyspy Sakhalin Husky tudzież też Karafuto-ken. Jednak rasa ta była na wyginięciu toteż postanowiono ją ratować w warunkach sztucznych, laboratoryjnych i za pośrednictwem ostatnich dwóch żyjących osobników. Jego matką była podstarzała już suczka Hana < bynajmniej nie ta z forum>. Jednak coś poszło nie tak i eksperyment zakończył się niepowodzeniem. Narodził się szczeniak wyglądający zupełnie jak Siberian husky, a nie jak Sakhalin. Szczeniak o bardzo ciekawym umaszczeniu, do tego bardzo bystry i z inteligencją przekraczającą ponad przeciętną zwykłych psów. Chibiskuke bo takie dostał miano, szybko się uczył nowych rzeczy. Młody husky za grosz nie miał ochoty pomagać ludziom. Mimo, że został stworzony w jednym celu, by jak dorośnie stać się reproduktorem i dać potomstwo kolejnemu pokoleniu Sakhali husky, ponieważ w jego żyłach płynęła pradawna krew i narodziny były więcej niż pewne. Ale młody jakoś nie był gorliwy i zainteresowany tą opcją i szybko zaczął kombinować jakby stąd zwiać. Słowo służby dla i w imieniu ludzi wyryto mu w formie kanji na prawym uchu, ale bynajmniej nie w sercu. Pomysł ludzi kompletnie mu nie przypadł do gustu. Chciał się wyrwać poza bramy laboratorium wyruszyć i poznać świat. Wykorzystał pierwszą lepszą nadarzającą się okazję i zwiał z laboratorium. Oszukawszy ludzi, wywoławszy spięcie elektryczne i tym samym pożar uciekł szybem wentylacyjnym, a potem kanałami. Gdy już był bezpieczny dotarł do portu i wskoczył na statek przemytników. Przepłynął ocean aż dotarł do krainy Wilde Hunde . Na statku ukradł ludziom swoją pierwszą książkę – Moby Dick’a. Stał się małym złodziejaszkiem, lubującym się w kradzieży właśnie ludzkiej literatury.

Dodatek :
Niestety rasa Sakhalin Husky w rzeczywistym świecie jest już rasą wymarłą. Dla zainteresowanych więcej info znajdziecie pod tym linkiem

http://www.japanesedog.org/karafuto-ken-sakhalin-husky/

Imię: Yuki - delikatna, czysta i niewinna jak śnieg
Wiek: Kilka miesięcy już za sobą ma. Może do pół roku dobija.
Krótko o sobie: Yuki jest odważną i ciekawską istotką, która lubi przygody. Przyjacielska, zawsze uśmiechnięta i radosna. Rzadko się gniewa. Ma małe pojęcie o dobru i złu, acz jest po jasnej stronie. Ma zapędy do niesienia pomocy innym. Stara się zachowywać pozytywne myślenie w kiepskich sytuacjach. To po prostu drobna i przyjemna istotka o zabawnie układających się uszach.
O jaką rangę będziesz się starać?: Zwykły pies starczy.
Co jest dla ciebie najważniejsze?: To co dla takich przeważnie jest najważniejsze - pokój na świecie.
Historia: Yuki narodziła się w zwykłej grocie. Ojciec nieznany, a matka zmarła wraz z resztą pociech. Tylko ona przetrwała dzięki interwencji dobrodusznej suki - Fabienne. Wychowała się pod okiem przybranej matki w krainie. Nic więcej szczególnego się nie wydarzyło. Po prostu poznaje świat i WH.

Imię: Slate
Wiek: 2 latka
Krótko o sobie: Jetem miłą ciepłą suczką lubiącą zabawę i nowe kontakty. Morzę o pokoju na świecie. W przyszłości dowiecie się o mnie więcej :3
O jaką rangę będziesz się starać?: ZP
Co jest dla ciebie najważniejsze?: Nigdy o tym nie myślałam.
Historia: Dłuuuuuugo by opowiadać

Imię: Varda
Wiek: Rok
Krótko o sobie: Jest to jeszcze młoda stosunkowo suczka, choć już trochę przeżyła nie zraża się ani do świata ani do psów. Jest otwarta na nowe znajomości i zawsze gotowa do pomocy, ma geny demonicznego więc zdarza się jej wybuchnąć ale to rzadko i tylko w konieczności jak w obronie swojej czy innych. Dla rodziny, przyjaciół, stada zrobi wszystko.
O jaką rangę będziesz się starać?: Pewnie fabularna, choć się zobaczy
Co jest dla ciebie najważniejsze?: Stado, rodzina, honor, pomoc.
Historia: Zrodzona z gwałtu demonicznego na mglistej, powstała, przeżyła i kula się do przodu.

Imię: William.
Wiek: Przeżył już cztery wiosny.
Krótko o sobie: Pod względem usposobienia osobnik ten jest bardzo zmienny. Raz uchodzi za doświadczonego filozofa, sypiącego sensownymi aforyzmami na prawo i lewo. Nader spokojny i cierpliwy, wrażliwy na krzywdę innych. Nie pakuje się w kłopoty, lecz potrafi stanąć w obronie jakiejś godnej duszy. Nie kłamie, we wszystkim kwestiach kieruje się sprawiedliwością i honorem. Dla współplemieńców jest dobry tudzież troskliwy, pełnienie roli mediatora, co by załagodzić jakieś wewnętrzne konflikty, jak najbardziej mu odpowiada. Za drugim razem, kiedy nie ma humoru lub po prostu ma zły dzień, przemienia się w chodzący cynizm. Ucieka od odpowiedzialności, na drugi plan zrzuca przydzielone mu obowiązki. Potrafi okłamać kogoś bez większego wysiłku tak, że rozmówca nawet się nie zorientuje o jego fałszerstwie. Idealny aktor. Poza tym, cechuje go także wtedy wyjątkowe wyrachowanie i brak litości wobec innego psa. Dosadnie może wyrazić się o czyimś wyglądzie, nie zwracając uwagi na uczucia delikwenta. Często gwałtowny, niepohamowany w pragnieniach.
O jaką rangę będziesz się starać?: Tromba d'aria.
Co jest dla ciebie najważniejsze?: Obrona bliskich, dzielenie się wiedzą.
Historia: Jego rodzice byli najzwyklejszymi psami pod słońcem. Spłodzili go w zimę, a narodził się późną wiosną. Dorastał pod ich czujnym okiem, uczył się samodzielności i wytrwałości w terenie. Gdy już posiadł niespełna rok, wybrał się z rodzicielami na spacer po mieścinie. Ni z tego ni z owego zza rogu zaskoczył ich hycel. Złapał matkę i ojca, jednak jemu udało się uciec. Opuścił miasto, wędrując po najróżniejszych, wcześniej nieodwiedzanych krainach. Ciągle rozmyślał, co też może dziać się z jego rodziną w schronisku. Może ktoś ich przygarnął? A może ich uśpili przez to, że żaden człowiek ich nie chciał? Tego nigdy się nie dowiedział. Po kilku latach jednakże dotarł do tego miejsca i zdecydował się osiąść na stałe w jednej z obecnych sfor, aby zacząć nowe, lepsze życie.

Imię: Adiela
Wiek: 3 Lata.
Krótko o sobie: Adiela jest chodzącą zagadką. Nie za bardzo lubi o sobie gadać, zwłaszcza o swojej przeszłości czy też "przypadku", jakim jest posiadanie w sobie "Drugiej Duszy". Suczka jest ogólnie małomówna, nieśmiała, nieufna. Jest tak jakby troszkę zamknięta w sobie i przygnębiona przez wydarzenia z przeszłości. Czuje się nad wyraz samotna, przez stratę rodziny. Straciła chęć życia i optymizm. Goldence bliżej do dobra, jednak za uszkami, czasami pokazują się jej różki, nie stroni, aż tak bardzo od przemocy, lecz używa jej tylko wtedy, gdy albo ją ktoś wkurzy tak bardzo, albo gdy konieczna jest obrona własna. Od jej zachowania, wobec innego psa, zależy to jak będzie się odnosił do niej. Jest pokojowo nastawiony? Ona też. Jest wrogo? Ona też.
Jednak w jej osobie znajdą się i cechy, które nie zmieniły się od lat. Jest nad wyraz szczerym psem, zawsze powie co jej leży na sumieniu, jednak mogą być wyjątki, gdzie jakąś informacje woli zachować tylko dla siebie. Dla rodziny, przyjaciół i innych najbliższych zawsze jest gotowa do poświecenia zdrowia, a nawet życia, by im nic się nie stało.
O jaką rangę będziesz się starać?: Aż tak bardzo mi na nich nie zależy. Zobaczy się, jak to się potoczy.
Co jest dla ciebie najważniejsze?: Bliscy, bezpieczeństwo, prawda.
Historia: Zawarta jest w Karcie Postaci.

Imię: Hana
Wiek: Około 2 lat.
Krótko o sobie: Hana ma białą, puszystą sierść, gdzie zgęszcza się na uszach oraz klatce piersiowej. Wyróżniają ją błękitne, szkliste oczy, nawet wtedy kiedy nie ma zamiaru płakać. Przez plecy rozciągają się trzy, długie blizny po pazurach, ukryte pod futrem. Od jakiegoś czasu zdobi ją karmazynowy szalik. Nic innego nie wyróżnia jej spośród grona psów... czego również się boi. Dużo osobników sprawia, że panikuje, ot co.
Pod względem charakteru jest dość trudną istotą. Uważa siebie za normalnie wyglądającą suczkę, która ukształtowana na niepewną, łaknącą miłości, nieśmiałą i bojaźliwą. Nie potrafi zbytnio walczyć ani łowić, przez co jest bardzo bezbronna. Można powiedzieć, że cechuje ją zbyt duża odwaga. Choć jej uległa to czasami da radę się sprzeciwić i stanąć w obronie bliskich. Nawet wtedy gdy musiałaby oddać za nich życie. Każdy dotyk sprawia jej ból i stara się go ograniczać do granic możliwości. Wyjątkiem jest jedna charcica, której zaufała oraz jej ojciec. Innym nie pozwala się dotknąć. Możliwe, że przy kimś zmieniłaby się choć trochę. Choć otworzyła. Można powiedzieć, że znalazła już kogoś takiego.
O jaką rangę będziesz się starać?: Mała nie chciałaby zbytnio się wyróżniać. Przynajmniej na razie. Najodpowiedniejsza wydaje się chyba Effet de foehn.
Co jest dla ciebie najważniejsze?: Przetrwanie małej duszy, znalezienie kogoś kto zapewni jej tyle bezpieczeństwa, aby nie miała powodu się bać. Chociaż wydaje się, że kogoś takiego poznała, to pozory czasami mylą. Hana nadal zastanawia się czy Fabienne jej nie zostawi.
Historia: Zrodziła się z wielkiej miłości dwóch psów, gdzie matki imienia nie poznała i nigdy nie pozna. Jej ojciec, Finnengan został wygnany ze stada, gdyż przywódca był zazdrosny o jej matkę. Ona zaś została zgwałcona i zabita. Przez te lata była dręczona i poniżana, torturowana. Bała się wyjść na zewnątrz. Wszystko to poprzez zazdrość alfy. Była głodowana, więziona, aby on czuł się lepiej. Aż jej ojciec nie wrócił to trwała w tym chorym stadzie. Idąc jego śladami z pomocą dobrej suczki uwolniła się i uciekła. I przestała się bać choć na chwilę.
Zaraz po uciecze, a raczej długiej wędrówce, spotkała Fabienne. Ta z nią porozmawiała, podniosła na duchu i obiecała, że jej pomoże. Wyruszyła na spacer, gdzie w górach znalazła małą norkę. Tam też przemiłą spanielkę, od której dostała czerwony szal. Następnie charcicę spotkała z Levi, gdzie próbowała ją uratować, choć nie było potrzeby. Kiedy była załamana, jej ojciec ją znalazł. Następnie odnalazła ponownie Fabienne, z którą porozmawiała. Czy będzie lepiej?

Imię: Aiko
Wiek: 5 miesięcy
Krótko o sobie: Taka mała, zabawna kuleczka, kochająca wszystko co się rusza i co się nie rusza też. Ciekawa świata, skora do zabawy, otwarta na inne psy, z którymi uwielbia przebywać. 
O jaką rangę będziesz się starać?: Alpha! :D
Co jest dla ciebie najważniejsze?: Dobra zabawa, miłość i wszystko co jest miękkie :D
Historia: Urodziła się jako trzecie, najmniejsze szczenie z miotu, wśród swojego rodzeństwa była odrzutkiem, przez swoją miłość do wszystkiego. Kiedyś przeszła przez dziurę w płocie i pobiegła za jakimś człowiekiem, który później wsiadł do samochodu, a ona nie potrafiła już wrócić do domu. Wędrowała dość długo, aż w końcu dotarła do Wilde Hunde.

Imię: Perła
Wiek: 2,5 roku
Krótko o sobie: Perełka jest mieszańcem szpica fińskiego. Ma rudą, puszystą i gęstą sierść. Nie jest zbyt mocnej budowy i jest trochę niższa od rasowego szpica. Ma duże czarne, wręcz szkliste oczy przepełnione smutkiem. Wiele rzeczy powoduje u niej lęk, jest istotą bardzo strachliwą można dosłownie powiedzieć, że boi się wszystkich i wszystkiego. Często płacze bez powodu, nad czym nie potrafi zapanować. Każde najmniejsze zdenerwowanie, powoduje u niej nawrót przygnębiających myśli samobójczych. Poza tym jest bezbronna nie potrafi się przed nikim bronić, każdy atak powoduje u niej histeryczny krzyk do utraty tchu. Zawsze smutna, uległa i zakompleksiona. Każdej nocy śnią jej się koszmary, dlatego cierpi na bezsenność co pogłębia jej chroniczną depresję.
O jaką rangę będziesz się starać?: Alpha !
Co jest dla ciebie najważniejsze?: Spokój, bezpieczeństwo, przyjaciele
Historia: Suka nigdy nie poznała swoich prawdziwych rodziców. Matka Perły i siedmiorga jej rodzeństwa zaraz po urodzeniu porzuciła je w zimnych, lasach północy na pastwę losu. Nie wiadomo dlaczego to zrobiła, czy była zbyt młoda na macierzyństwo ? A może nie kochała swoich dzieci i czuła do nich wstręt ? Pozostanie to zagadką, faktem jest jednak to, że ośmioro szczeniąt zostało całkowicie zdanych na siebie. Zapytasz gdzie był ojciec ? Jego nie było wcale, był pustką, dziurą której młoda suczka nigdy nie zdołała poznać. Bardzo prawdopodobne, że nawet nie wiedział o istnieniu swoich dzieci. Wróćmy zatem do momentu kiedy młode kwiliły w lesie, oczekując ratunku znikąd. Znalazł je stary, trzęsący się, zdziczały pies który postanowił przygarnąć je do siebie. Nosił imię Pepe. Pepe starał się roztoczyć jak najlepszą opiekę nad szczeniakami i robił co w jego mocy aby zaspokoić wszystkie ich potrzeby. Niestety po zaledwie miesiącu, skonał ze starości przy swoich "wnukach" jak nazywał pieszczotliwie młokoski. Szczeniaki znowu zostały same w ponurych, zimnych lasach w których czyhało na nie wiele niebezpieczeństw. Na ich nieszczęście znalazł je szaleniec, kapłan złych mocy o imieniu Devil. Lubował się w krwi, torturowaniu i gwałtach które sprawiały mu najwięcej przyjemności. Devil zabrał je do swojego podziemia gdzie przyczepił do skalnej ściany ciężkimi, łańcuchami. Karmił i poił byle czym aby tylko utrzymać je przy życiu. Znęcał się nad nimi krwawo, gwałcił, bił i wyżywał się na nich w najokropniejsze sposoby jakie można sobie wyobrazić. Młode rosły w wielkiej traumie i strachu, bojąc się każdego dnia o swoje życie. Kiedy Perła miała lat dwa, usłyszała o wolnym świecie poza swoim łańcuchem niedoli. Razem z siostrami i braćmi uknuła obrzydliwy plan. Kawałkiem żelaznego pręta, młokosy zabiły go na miejscu. Szpicka uciekła i odtąd próbuje żyć normalnie...

Imię: Shaynee
Wiek: 3,5 miesiąca.
Krótko o sobie: Typowa miła i kochająca cały świat suczka. Stara się być samodzielna, choć to sprawia tylko, że pakuje się w tarapaty. Shay ma bardzo niską samoocenę, ale jest też zdeterminowana, żeby udowodnić sobie, że jest czegoś warta. Suszka jest niezwykle bojaźliwa i nieśmiała co sprawia, że ciężko jest jej odnaleźć się w świecie. Gdy tylko ktoś na nią krzyczy Shay podkula ogon i zaczyna się o wszystko obwiniać, co sprawia, że niezwykle łatwo jest wyrobić sobie u niej wysoki autorytet lub nawet sprawić, by się kogoś bała.
O jaką rangę będziesz się starać?:
Co jest dla ciebie najważniejsze?:
Historia:Shaynee urodziła się w stadzie psów. Miała to szczęście, że była siostrzenicą przywódcy stada. Miała brata Cashera, który mimo, ze wiedziała, że ją kochał wywoływał u niej strach, gdyż jak wiadomo to zazwyczaj ta męska część rodzeństwa jest tą dominującą. Złośliwy los spowodował, ze właśnie ta dwójka podczas zabawy spadła z klifu prosto do wody. Nie wiadomo, czy ktoś ich szukał. Shay w prawdzie nadal spodziewa się, że lada chwila zobaczy swojego kochanego kuzyna Ritari’ego, syna przywódcy i jedynego szczeniaka, z którym Shay czuła tak silne więzy rodzinne. Ritari był oazom spokoju, dobroci i nigdy na nią nie krzyczał. Niestety nadzieje na zobaczenie kuzyna z każdym dniem stawały się coraz bardziej nikłe, a co gorsze przyczyniły się do tego, że Shaynee i Casher rozdzielili się. Cash, bo miał już dość jej płaczu, a Shay bo za bardzo już się go bała.

Imię: Armin. Tak po prostu Armin.
Wiek: Odpowiedni. Widać, że nie jest jakimś niewyrośniętym szczylem, ani też staruszkiem. 
Krótko o sobie: Chude, ciapowate, sierściaste coś.Jasno brązowa sierść i błękitne ślepka. Nic więcej dodać nie trzeba. Charakter? Od razu widać, że nie jest wielkim chojrakiem. Natura nie obdarzyła go dużą porcją odwagi. Lękliwy, łatwo ogarnia go przerażenie i przez to jest słaby. Często dla ratowania skóry zachowa swoje zdanie dla siebie i wycofa się. Wydaje się, że jest niczym niewartym, jednak ma też plusy. Im gorsza sytuacja tym lepsze rozwiązanie może wpaść mu do głowy. Rozwiązuje konflikty słownie, przemocy unika. Jest wiernym przyjacielem, który od dziecka stara się nie być dla najbliższych ciężarem. Tak można go ocenić. Ode mnie wystarczyłoby tyle - jest po prostu uroczy!
O jaką rangę będziesz się starać?: Wystarczy zwykły pies.
Co jest dla ciebie najważniejsze?: Przestać być ciężarem dla bliskich.
Historia: Zbyt bolesna, żeby o niej wspominać.

Imię: Rose.
Wiek: O, trochę już tego jest.. A nie, tylko 6 miesięcy.
Krótko o sobie: Nie jest specjalnie wielka, ale nie można nazwać jej krasnalem, smerfem ani innym niskim stworzeniem, jest po prostu przeciętna. Całkiem długo futro spowija bardzo jasny rudy, można go wręcz uważać za żółty, ale to lekka przesada... jest po prostu jasne. Na pyszczku, brzuchu i w kilku innych miejscach, których nasz roztrzepaniec nie jest w stanie wymienić zamiast rudego jest biel, a na pyszczku jest kilka rudych plamek. Jej oczyska są jasno bursztynowe. A co do charakteru - nie jest jakaś dorosła, ale i tak zachowuje się jak szczeniak z ADHD. Wszędzie biega, skacze, i tryska wszędzie radością, lecz nie można nazwać ją nieodpowiedzialną. Jest przyjacielska i szczera, naprawdę szczera do bólu. We wszystkim widzi dobre strony. To same plusy.. A minusem jest to, że w niektórych sytuacjach jest strachliwa, lecz stara się jak może by pomóc stadzie. W końcu sama nie pamięta swojej rodziny, więc tą funkcję pełni stado...
Jest słodka. ~ <3
O jaką rangę będziesz się starać?: Oczywiście tam głęboko, w serduszku pragnie jak najwyższej, ale nie obrazi się jak zatrzyma się jakoś niżej.
Co jest dla ciebie najważniejsze?: Oczywiście stado na pierwszym miejscu forever, ale przydałoby się trochę spoważnieć...
Historia: Na pewno jakaś matka, na pewno jakiś ojciec, nie wiadomo, czy miłość, czy przymus, wie, że to było szybko i nic nie pamięta. Ale gdyby byli czegoś warci nie obudziłaby się sama, pod drzewem w takie zimno... Kto zostawia szczeniaka bez opieki? Żadnego instynktu macierzyńskiego? Absurd. Chyba że ktoś ich zabił... Ale wspomnień żadnych. Zero.