Zamglony Las

No tak trudno było zamaskować zapach który się wokół ciebie roztaczał, czarny nie przejmował się obecnością, stanowiskami ani zachowaniami współtowarzyszy po prostu po nie kąd szukał informacji. No tak wiele rzeczy się zapomniało ale trza iść do przodu nie patrząc w tył, skinął mu pyskiem.
-Cah'rav - przedstawił się do obojga bo nie był typem lubiącym się powtarzać, faktycznie przypominał owego basiora o którym ona myślała gdyż był jego synem choć miał dłuższą sierść niż wilk co było widać jak stał obok Hassana.
-Długo tu jesteście? - zagaił, w końcu nudno stać i gapić się jeden w drugiego.

Ciemnooki ponownie ulokował wejrzenie na synu Steel'a wszechmocnego i wszech wielkiego; niestety Hassan nie poznał ojczulka towarzysza a zaiste powinien skoro ten piastował stanowisko tak wysokie, tak wysokie, że Arabski Królik byłby koło niego jak żebrak - tylko tutaj... a swym Kraju był kimś godnym z honorem i rangą... Postanowił przejść do pozycji leżącej i tak zostać bynajmniej tymczasowo...
- Niemal od urodzenia... - Wykipiał.
Nie wyrażał się agresywnie a neutralnie.

- Vixa - powiedziała wbijając wzrok w Cah'rav'a. Hm, ciekawe imię. Ile tu już jest? Ups, zapomniało się. Ale była pewna, że co najmniej pół roku. - Jakoś tak pół roku. Ale tak szczerze, to nie mam pojęcia. - dodała. Teraz przeniosła wzrok na Hassan'a. Położył się na ziemi. Zastrzygła uchem i rozejrzała się wokół.

Tylko że póki nie spotkają alfy i bety nie wiedzą że nimi są miśki :D Przecież Shev mówiła więc nie może tego wiedzieć no przynajmniej praktycznie. Każdy przy wysokich rangą osobnikach wyglądał tak nisko, ale on nie zamierzał długo tak siedzieć tylko działać i dążyć do celu choćby po trupach.
-To tak jak ja. - odpowiedział na słowa wilka, słysząc sukę spojrzał na nią pół roku to też coś.

Basior wzdrygnął się kładąc uszy po sobie... wzrok miał taki chłodny i tępy ~ ciekawe jakie myśli krążyły mu po łbie, ciekawe dlaczego jego oczy błyszczały milionem nienawistnych płomieni; pewnie coś mu się przypomniało, coś co miało miejsce kiedyś za jego pierwszej dekady życia, za czasów bycia ludzką istotką. Warknął a po jego policzku zdecydowaną strużką popłynęły łzy; nie litujcie się nad nim, cierpienie jest nieuchronną cząstką życia. Rozejrzał się po psowatych raz jeszcze aż nareszcie wzrok zawiesił na horyzoncie.

Siedziała ze spojrzeniem utkwionym w Cah'rav'a. Więc ona z ich trójki była tu najkrócej. Super.
Przeniosła wzrok na Hassana w momencie, kiedy ten się wzdrygnął. Miał położone do tyłu uszy. Eh, pewnie coś mu się przypomniało z przeszłości. W momencie kiedy wilk warknął, jej wzrok stał się pytający i odrobinę zdziwiony. Kiedy Hassan przeniósł wzrok na horyzont, ona spojrzała na Cah'rav'a.

Jakoś niespecjalnie lgnął do jakiejkolwiek rozmowy chociaż o dziwo ich towarzystwem nie gardził, zwłaszcza samicy od której jak nakazuje jego religia czuł się lepszy. Chociaż? nie pokazywał tego, nie pokazywał bo po co? jednak była członkinią jego klanu zatem należy się jej szacunek. Wyciągnął długi jęzor zwijając go w rulon ~ ziewnął beztrosko lecz z odrobinką kultury a gdyż chwilkę później uśmiechnął się. Ogon jak miotełka garnął liście pod zad wilka najwyraźniej był nerwowy jak rozwścieczony kocur z tym, że nie atakował od razu...

Czarnuch od razu zaczął podejrzewać co jest źródłem dymu, jednak nie był w stanie zlokalizować płomienia... Coś płonie i to nie jest dobra oznaka. Wilk szybko uniósł się na swych zgrabnych, pięknych kończynach i zaczął rozglądać się nerwowo wyciągając uprzednio czerep jak najwyżej niczym gęś. Nareszcie postanowił stanąć na zadnich kończynach jak koń mimo to nie dostrzegł zagrożenia... dym mu uniemożliwiał to. Hassan warknął głucho upadając na cztery łapy. Zdarzyło się coś dziwnego a mimo to naturalnego. Wilk uniósł ryło ponownie i zaczął wyć jakby chcąc przegonić stąd wszelkie żywe stworzenia. Roślinożercy jak i naturalni wrogowie wilka powinny odebrać jego skowyt jako ostrzeżenie... przestrogę przed nim samym chociaż to nie on teraz był ich nieprzyjacielem.

Wpatrywała się w horyzont, kiedy nagle można było poczuć i zobaczyć dym. Rozejrzała się pośpiesznie, lecz nie znalazła ewentualnego źródła, najprawdopodobniej tak jak Hassan. Fuknęła pod nosem i spojrzała na towarzyszy. Nie miała pojęcia, co było przyczyną - najprawdopodobniej - pożaru. Choć, przy tak wysokiej temperaturze, mogłoby to być niemal wszystko.

Zniżyła głowę do ziemi, by nie wdychać dymu. Koło nich przebiegły w popłochu uciekające zwierzęta. Skrzywiła się, spojrzała przelotnie na towarzyszy, po czym w dość szybkim tempie ruszyła w stronę z której uciekały przerażone stworzenia. Szła z nosem przy ziemi, bo tam było więcej tlenu. Uważnie obserwowała okolicę, żeby przypadkiem na coś nie wpaść.

Hassan nie zwlekając ruszył śladem Vixy w dokładnie taki sam sposób. Czarny nos łechtał źdźbła traw zielonkawych. Poruszał się ostrożnie acz w miarę szybko żeby spędzić w centrum zagrożenia jak najmniej swego czasu. Uszy miał idealnie postawione na sztorc chcąc zlokalizować czy nie zbliża się ogień, coś gorszego.

on wybrał ucieczkę z.t

Wybiegł...

zt.