Mroźna Grań

Dziwnie się czuł tłumacząc przed psem, mgliści nie mieli w zwyczaju kłamać poza tym zapach, imię to nie idzie od tak podrobić na pstryk palca. Nie wiedział zresztą co by jeszcze mógł do tego wszystkiego dodać, więcej chyba wspólnych akcji nie mieli. No tak w końcu dlatego stanął z innej strony niż wilk i jego siostra bo odbiłoby się to na nich choć byli silniejsi rangą to i tak mogli poczuć lekkie muśnięcia.
-Jest tu jeszcze jeden brat, nasza matka i co zabawne ojciec którego tak bardzo nienawidzimy. - łatwo się domyślić o kim mowa prawda? Pewnie wilk będzie zaskoczony że ta którą nie jako lubuje tak na prawdę jest córką ich największego wroga.
-Po krótce? Na terenach wolnych jest chatka gdzie króluje wiedźma, ma tam różne eliksiry między innymi na zmianę rasy chciałem właśnie onka i spotkałem jednego z twoich dość wesołego owczarka niemieckiego Despair chyba się nazywał. Użyczył mi kilku, oddałem włosy wiedźmie wraz z kasą w zamian dostałem eliksir i tak wyglądam teraz. - odpowiedział po prostu.

- Ojciec... Steele? Asmodeusz? - jedno wiedział na pewno, chodziło o demonicznych. Jednak skąd miał wiedzieć, że drugie wymienione imię było trafne. W końcu jednego nienawidził równie jak drugiego. Tylko, że pierwszego złapał. Trudno było, ale się udało. A na zbieg okoliczności Przywódcy Demonicznych nigdzie nie widział, więc porwanie go nie wchodziło w grę... Przynajmniej na razie. Na imię znanego mu psa uśmiechnął się przyjaźnie. Pies, wmieszany w wojnę, bardzo sprzeciwiający się, uprzejmy, wykonujący każde zadanie jak należy. Nawet jak tak bardzo nie odpowiadała mu decyzja Restlessa wraz z Andromedą, nie przeszkadzało mu to. Takich psów potrzebne było od groma.
- Rozumiem - powiedział, kiwając łbem. Chyba jeszcze nie miał okazji odwiedzić wiedźmy... I raczej na razie nie miał zamiaru. Na razie. Zawsze może coś wypaść i... i trzeba będzie się udać, o.
I bez słowa ani znaku wybył.

zt