wodospad pełni

- Woda!

Wykrzyknął uradowany truchtem podbiegając do brzegu, ostrożnie, aby się nie poślizgnąć na mokrych kamieniach. Kruk przysiadł na jakimś pobliskim drzewie bacznie obserwując całe otoczenie jak i swojego młodego podopiecznego. Różowy ozór zagłębiał się w przyjemnie chłodnej cieczy nabierając ją niczym na łopatkę, aby mogła swobodnie spłynąć go jego gardziołka. Wziął w ten sposób kilkanaście większych łyków, aż ugasił całkowicie swoje wielkie pragnienie. Odetchnął pod nosem głęboko i wycofał się, układając swoje ciałko w cieniu drzewa, na którym siedział Orion. Ziewnął szeroko, układając pyszczek na łapkach.


//Kto chce może dołączyć.

Biegła przed siebie i natrafiła na upragnioną wodę. I w dodatku było jej tak dużo! Nie no chciałabym by to tak wyglądało....Ayana szła smętnie przed siebie odczuwając pragnienie.... dobrze wiedziała że w okolicy wodospadów rzadko kiedy zapuszczają sie jakiekolwiek zwierzęta lądowe... Podeszła do brzegu .. napiła się szybko wody i rozejrzała dookoła.. czuła jak kąsają ją komary otrzepała się i zauważyła białego szczeniaka chyba przysypiał ... a może nie nie była w stanie dokońca określić ale postanowiła że nie będzie podchodzić bliżej. Usiadła i patrzyła się w jego strone
Zastanawiała się jak zareaguje szczeniak gdy ją ujrzy...

Spokojny szum wodospadu był tak usypiający, a jeszcze to zmęczenie z całego dnia. Trzeba było przyznać, że dzisiaj zrobił wiele kilometrów, jeszcze to polowanie. Tak to był dobry dzień, więc chyba nic się nie stanie jak się troszkę zdrzemnie, prawda? Nawet nie zauważył, gdy oddał się w objęcia Orfeusza. Miał wrażenie jakby się unosił nad ziemią, był tak lekki. Jednak sen nie potrwał długo, coś usilnie skubało jego ucho.

- N .. nnm ...

Wymruczał przez sen, starając się zakryć łepek łapą, aby uwolnić się od natrętnego skubania. Ale to nic nie dało. Skubanie przeistoczyło się w nieprzyjemne dziobanie w łeb, a do tego to krakanie.

- Mmm .. Orion ... Ciii, ja ... chce spaaaaaać ...

Ziewnął przy tym szeroko, próbując się zwinąć w kłębek, aby ponownie porwać się w świat snów. Kruk nie zamierzał dawać jednak za wy graną. Skoro dziobanie w łepek nie poskutkowało, szybko przeniósł się przed osobę szczeniaka i z całych sił dziabnął go w nos. Szczeniak zerwał się z cichym piskiem do siadu, całkowicie rozbudzony.

- Co .. ? Orion! O co ci chodzi!?

Warknął w stronę ptaka, prawą łapką masując sobie obolały nos. Gdyby spojrzenie mogło zabijać, to ptak już byłby trupem. Orion jednak nie przejął się złowrogim spojrzeniem szczeniaka i zakrakawszy wskazał skrzydłem w stronę wodospadu. Westchnąwszy pod nosem ciężko, mały skierował spojrzenie perłowych tęczówek we wskazanym miejscu, aby zatrzymać je na osobie husky. A więc to przed tym ptak chciał go ostrzec! Obcy! Wyprostował się natychmiastowo, mrużąc swoje spojrzenie, nie odrywając badawczego wejrzenia od persony suki.

- Dzięki Orion, jestem twoim dłużnikiem.

Mruknął cicho do ptaka, który przewrócił swoimi paciorkowatymi ślepiami i ponownie usiadł na gałęzi drzewa, pod którym siedział szczeniak.

Ten kruk jest jakis dziwny - pomyslala, skrobiąc sie za uchem tylną łapą
Cóż nie wiele w życiu widziała, nie wiele wiedziała ale nie była głupia wiedziała że w tym kruku coś jest.
Przekrzywiła łepek i wstała węsząc w powietrzu. Szczeniak nie zareagował agresywnie tak jak się tego spodziewała.... on się tylko spłoszył. Na znak że nie chce wszczynać afery zamerdała delikatnie ogonem zwieszając przy tym głowe

Wyraz lekkiej konsternacji pojawił się na jego pyszczku. Nie wiedział jak miał odebrać zachowanie suki, nie wydawała się być wrogo nastawiona. Odchylił jedno ucho do tyłu, ziewając szeroko po raz kolejny. Ktoś się tu najwyraźniej nie wyspał, ale nie zmruży oka do póki obca się tu kręci. Uniósł łapkę przetarłszy nią swoje jasne ślepka. Uniósł spojrzenie do góry, utkwiwszy wejrzenie w ciemnym firmamencie, na którym widać doskonale było miliony jasnych punkcików.

- Zobacz czerwonego skorpiona i szeroko rozpostarte skrzydła orła. Zobacz niebieskiego Małego Psa i poskręcanego Węża. I śpiewający w oddali pas Oriona zsyłającego mróz i rosę ...

Zanucił pod noskiem cichutko, uśmiechając się lekko pod nosem. Kruk nie odrywał przez ten cały czas spojrzenia od upadłe, przekrzywiał tylko co raz swój łepek, albo przeskakiwał z nogi na nogę.

Zachowanie szczeniaka trochę ją niepokoiło jednakże nie dała tego po sobie poznać. Postanowiła podejść ciut bliżej. Na ogół nie spoufala się z innymi psami jednakże ten kruk nie dawał jej spokoju... ciekawość zwyciężyła... Jednakże! Nie była na tyle głupia by przestać zwracać uwage na białego psa.
Usiadła mniej więcej 3 metry naprzeciwko niego i czekała na jego ruch ... wolała by nie uznał jej za nachalną

Gdy tylko husky zaczęła się zbliżać, białe ptaszysko rozpostarł swoje skrzydła i zakrakało donośnie, to zmusiło młodego do powrotu do rzeczywistości. Zamrugał ślepkami obniżając spojrzenie, prosto na podchodząca sukę. Zanosi się na to, że jednak nie będzie mógł jak na razie zasnąć w spokoju. Równie dobrze mógłby sobie pójść poszukać innego miejsca, ale to mu się podobało.

- Czego chcesz?

Warknął w jej stronę niezbyt przyjemnym tonem, ale nie ma co się dziwić. Był zmęczony, a zmęczone i śpiące dziecko to nieprzyjemne dziecko. Kruk zleciał w dół, siadając proso na łebku malca, skubnąwszy jakoby w kojącym geście jego skronie. Szczeniak jedynie sarknął cicho pod nosem, acz przyjął ten gest, przez co powieki nieco mu opadły, a mięśnie rozluźniły się.

Niezbyt towarzyski maluch - pomyślała
Na początku miała ochotę mu odpowiedzieć ale nic sensownego nie przychodziło jej do głowy ... Bo jak wyjaśnić dziecku dlaczego sie je niepokoi podczas drzemki? Gdyby mu powiedziała że jest poprostu ciekawa tego ptaka to by ją pewnie zwymyślał - pomyślała krzywiąc się na samą myśl..
Wybacz że cie niepokoję - powiedziała zimnym aczkolwiek miłym tonem ... nie chciała by mały coś źle zrozumiał.. Węszyłam w powietrzu próbując wyczuć czy jest na 100% sam ... czy nie jest to swego rodzaju osobliwa zasadzka

Wzdrygnął się lekko przez jej ton.

- Jeśli chcesz dopaść mnie, albo mojego przyjaciela to ci się nie uda!

Wykrzyknął hardo, jeżąc sierść na karku, aby w ten sposób wydawać się nieco większy. Stanął nawet na równych łapkach, będąc wyraźnie gotowym do starcia. Najwyraźniej ten maluch we wszystkich napotkanych do tej pory psach widział wrogów; ale nie ma co się dziwić, jak na razie każdy chciał, go albo wykończyć, albo nastraszyć, albo po prostu uważali go za byt gorszy. Ale on im wszystkim pokaże, że jest o wiele lepszy od nich wszystkich! Sam sobie poradzi, nie potrzebuje nikogo, wystarczy mu jego Kruk.

//miałam już to wcześniej napisać; Witamy na forum! ^^

// dzieki ^^ dokonczymy jutro łokej? bo lecem spac >.<
Mlasnęłam z niechęcią i pokręciłam łebkiem
Nie nie nie mój drogi nie mam zamiaru nikogo dopadac - powiedziała nieco cieplejszym tonem Podchodzac jeszcze blizej aczkolwiek nie gwaltownie by go nie wystraszyc
Coz ... moge ci powiedziec o co mi chodzi ale tylko jesli nie bedziesz sie smial - powiedziała ostroznie, siadajac pol metra przed nim

// nie ma problemu, branocka ^^


- Więc czego może chcieć? Argh ... Chce spać!

Jęknął w myślach, starając się ze wszystkich sił odgonić senność. Uniósł nieco łepek, mrużąc podejrzliwie perłowe oczęta. Dlaczego miałby się śmiać?

- Czego miałbym się ... Ooo, już wiem! Boisz się być tu sama tak? Ha! Wiedziałem, taka duża i się boi! I dobrze, bo ... bo ja mogę być tak naprawdę wieeeelkim potworem!

Stanął na tylnych łapkach, przednimi machając w powietrzu przecinając je pazurkami i wydając przy tym ryk. No, przynajmniej chciał, aby to był ryk, ale bardziej brzmiało jak jakieś dziwnie powarkiwanie. Mniejsza, długo mu się takiej pozycji nie udało zachować więc opadł swobodnie na cztery łapki. Uniósł kąciki wargi do góry w szczwanym uśmiechu.

Słodki - pomyślała troszke rozbawiona  zabiegami szczeniaka...
Nie nie o to chodzi - powiedziałam spokojnie i miło... Ayana żadko kiedy się bała i z natury była agresywna ... ale nie w stosunku co do dzieci ... do nich miała całkowicie inne podejście
Cóż - zaczęła , postanowiła mówić prawde
Chodzi o to że na początku przyszła się poprostu napić wody i przespać ... a teraz cie niepokoje bo no coooz zaciekawił mnie twój towarzysz - uśmiechnęła się uprzejmie, przekrzywiając łepek

Prychnął, gdy upadła zaprzeczyła jego domysłom.

- Niech sobie mówi co chce. Ja wiem swoje, o!

Przytaknął do siebie w myślach. Poruszył na przemian puchatymi uszkami, robiąc gwałtownie krok do tyłu.

- Orion jest zwykłym ptakiem, nic Ci do tego!

Syknął z obawą, że husky będzie chciała w jakiś sposób odebrać mu ptaka. Co prawda już go uprzedziła, że nie ma złych zamiarów względem niego, czy kruka, ale młody wcale nie zamierzał jej tak od razu zwierzyć.

- Orion idź stąd.

Burknął nagle pod nosem. Niemniej ptak nie poruszył się nawet o centymetr. Biały westchnął cicho pod nosem, obracając nieco łepek.

- Nic mi nie będzie kolego, możesz iść.

Widać było, że kruk waha się przez dłuższa chwilę, ale ostatecznie wzbił się w powietrze i zniknął gdzieś na nieboskłonie. Szczeniak za to wyszczerzył swoje ząbki w tryumfalnym uśmieszku.

- Jeśli chcesz się czegoś o nim dowiedzieć to musisz go sama poszukać. A teraz odejdź, to moje miejsce do spania, byłem tu pierwszy.

Mruknął już markotnym tonem, ponaglając upadłą wzrokiem.

Chyba go wystraszyłam .... - pomyślała zła na siebie, ciekawe dlaczego jest taki nie ufny ..
Widziała że mały jest śpiący jednakże nadal nie zaspokoiła swojej ciekawości .. wiedziała że z tym ptakiem jest coś nie tak ... zachowywał się jakby był ... inteligentny i rozumiał co szczeniak do niego mówi ... baaaardzo ją to ciekawiło widziała jednak że szczeniak jest bardzo spiący
Wybacz jeśli powiedziałam lub zrobilam cos co cie ... umm zaniepokoilo - powiedziala skruszona.. zawsze byla zbyt szczera w stosunku co do dzieci
Kiedys wpedzi mnie to do 'grobu' - pomyslala krzywiac lepek
Tak sie zastanawiam moze ... moze pozwolibys mi zdrzemnąć sie w twoim towarzystwie ? - zapytała
Usłyszała że burczy jej w brzuchu ... nie jadla juz od hmmm dwoch tygodni? Gdyby  mogla to by sie spalila ze wstydu
Usiadla i zaczela sie bawic swoim wisiorkiem ze zdenerwowania

Dla niego zachowanie Kruka było całkowicie normalne, więc nie rozumiał skąd się wzięła fascynacja suki jego towarzyszem. Mierzył ją uważnie spojrzeniem od łap do końcówek uszów w milczeniu.

- Co jest z nią nie tak?

Mruknął w myślach krzywiąc się lekko.

- Pfff, tak jasne. Ja Ci pozwolę się tu ułożyć, a ty mnie zaatakujesz, gdy będę spać. Nie ma mowy.

Odwrócił pyszczek na bok zadzierając nosek wysoko. Nie jest taż tak głupi, aby dać się nabrać na 'dobrą' maskę, którą pokazywała mu upadła. Być może dla niej było to coś naturalnego, niemniej on nauczony, że wszystkie obce psy są niebezpieczne i należy na nie uważać, nie zamierzał tak szybko odpuścić. Kątem oka zerknął na wisiorek, którym zaczęła się bawić suka. Widział podobne u psów, które spotkał w knajpie, a także u tego na pustkowiu.

- Co to jest?

Spytał nagle, łapą wskazując na wisiorek dla sprostowania o co mu chodzi.

Chyba w zyciu spotkalo go cos zlego - pomyslala analizujac zachowanie malucha
Gdy szceniak spytal sie o jej wisiorek spojrzala na niego .... Lubila go poniewaz lubila kolor perłowy... 
Nie wiedziała czy powinna mowic co to jest ... zazwyczaj gdy komus to mowila reagowali jakos tak ... psy sie poprostu zaczynaly jej bac ... nie ukrywam ze ona lubila to ale nie chciala straszyc szczeniaka ... zdarzyla go juz polubic 
Ehh mam za miekkie serce - pomyslala zostawiajac wisiorek w spokoju
Odpowiem ci jesli powiesz mi dlaczego ten ptak jest taki ... wydaje mi sie ze cooz jest on jakis taki bardziej inteligentny od zwyklych ptakow i wydawalo mi sie ze on cie rozumie.. pozatym biale kruki sa baardzo zadkie - powiedziala ciekawskim tonem
Nie chciala byc nachalna ale cooz ciekawosc przewyrzszala.

Iskierki gniewu zamajaczyły w jego jasnym tęczówkach. Nie podobało mu się to, że suka stawia mu warunki, tym bardziej, że nie potrafił wytłumaczyć fenomenu swojego towarzysza. Ponadto fakt, że nie chciała mu tak łatwo wyjawić tajemnicy swojego wisiorka tylko spotęgował jego podejrzliwość. Miał naprawdę złe przeczucia co do tego wszystkiego.

- To zwykły ptak.

Burknął pod nosem nieco niewyraźnie, acz małżowiny upadłej powinny to wyłapać. Oblizując nerwowo swój nosek, pokręcił gwałtownie łebkiem.

- Nie ugnę się!

Pomyślał hardo.

- Nie zdradzę ci sekretu mojego kruka, ale jeśli powiesz mi co to jest za wisiorek to ... to pozwolę Ci tu spać, tak. Pozwolę!

Ha! Temu to się chyba husky nie oprze, hm? Oj mały, mały. Postawił radar bardziej na sztorc, w duchu już się ciesząc, że udało mu się namówić towarzyszkę do wyjawienia wszystkiego. Bo w końcu też chciała się tu przespać, nie?

Mądry maluch - pomyslala usmiechajac sie w duchu
Ziewnela przy czym znowu zaburczalo jej w brzuchu zalosne - pomyslala przestepujac z lapy na lape
Jak ci powiem to juz na pewno nie pozwolisz mi tu spac - powiedziala smutno... polubila tego dzieciaka , nie chciala go przestraszyc ...
Skoro sadzisz ze ten ptak to zwykly ptak niechaj tak bedzie - mowiaz to usmiechnelam sie przyjaznie, podmerdujac puchatym ogonem
// na dzisiaj niestety chyba na tym skonczymy :/ nie mam juz czasu wybacz -^.^-

Przechylił nieco łepetynę na bok i sam ziewnął zarażając się od suki. Jak tak dalej pójdzie to oboje zasnął na stojąco.

- I tak nie pozwoliłbym Ci tu spać, nawet jakbyś powiedziała mi prawdę, ale ... Ale co jest z tym wisiorkiem? Ugh, muszę się dowiedzieć, to wygląda jak naprawdę wielka tajemnica! Chyba, że ... Chyba, że nie chce mi powiedzieć, bo należy do Upadłych! No tak! Przecież tama borderka i pozostałe psy też miały takie wisiorki!

Jego źrenice się nagle rozszerzyły, a sierść na karku zjeżyła.

- Jesteś z Upadłych!

Niemal wykrzyknął z wyrzutem, acz do samego siebie, że prawie dał się nabrać na jedną z ich sztuczek. Fuknął rozeźlony pod nosem. Przez moment już miał ochotę podarować husky i nawet spróbować się zaprzyjaźnić, acz widać nie należy ufać zbyt szybko.

A wiec jednak sam do tego doszedł - pomyslala smutno
No to po sprawie teraz zapewne maluch zwieje ewntualnie sie na mnie rzuci a ja nie chce go atakowac .. naprawde mam zbyt miekkie serce - myslac to westchnela przeciągle
Cóż tak ehh naleze do upadłych - powiedziała spokojnie 
Ale to nie zmienia faktu ze zdarzylam cie polubic i tego ze nie mam zamiaru nic tobie zrobic!
Miała cichą nadzieje że maluch jej uwierzy... choć wiedziała że jest to szansa jedna na milion

- Mów sobie zdrów!

Wykrzyknął nagle, zrobiwszy sus do tyłu. Zmierzył ją chłodnym spojrzeniem swoich perłowych tęczówek i czym prędzej zwrócił się doń tyłem, aby uciec.


zt

/niuhuhu, liczę na kolejną fabułkę xd

/ moze sie jeszcze kiedys spotkamy ^^
Nie byla zdziwiona reakcja szczeniaka. Kazdy przy zdrowych zmyslach by tak zareagowal....
Jednakze ''poczula'' pewien bol w swym martwym sercu.
Ziewnela przeciagajac sie, rozejrzala dookola i rusza przed siebie z nadzieja ze moze kiedys ktos zaakceptuja ja i droge jaka wybrala...
z.t